YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/14990
KARAR NO : 2023/4227
KARAR TARİHİ : 13.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/390 E., 2016/23 K.
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmî ret, kısmî bozma
Suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdure …’nın kanuni temsilcisi olan annesi …’nın kovuşturma evresinde 08.09.2015 tarihli duruşmada sanıktan şikayetçi olduğunu ancak davaya katılmak istemediğini beyan etmesi karşısında mağdureye yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığı anlaşılmıştır.
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Bursa 23. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.01.2016 tarihli ve 2015/390 Esas, 2016/23 Karar sayılı kararı ile sanık … hakkında:
Mağdurelere yönelik cinsel taciz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejmine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar vermiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanığın Temyiz İstemi
Verilen cezanın yasaya aykırı olduğuna, müştekiyi tanımadığına ve atılı suçu işlemediğine, beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
B. Katılan Mağdure … Vekili
Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, suçun çocuğa karşı işlenmiş olduğunun gözden kaçırıldığına, cezanın alt sınırının 6 ay olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mağdureler … ve Nisanur’un suç tarihinde saat 17:00 sularında cadde üzerinde yürüdükleri sırada okulun yanında bekleyen sanıklar … ve…’in yanlarında yaşlarının küçüklüğü nedeniyle ayrı soruşturma yürütülen… **** ve … … **** olduğu halde mağdurlara “bakarmısınız”, “50 kuruşunuz var mı?” gibi sözler söyleyerek peşlerinden geldikleri, mağdurelerin hızlı hızlı yürümeye devam ettikleri, devamında koşarak giderken bisiklet ile giden polis memuru Ramazan’ın olayı görüp polisleri aradığı ve sanıkların yakalandığı anlaşılmıştır.
IV.GEREKÇE
A. Mağdure … Vekilinin Temyiz Talebi Yönünden
Suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdurenin kanuni temsilcileri olan annesi …’nın kovuşturma evresinde 08.09.2015 tarihli duruşmada sanıktan şikayetçi olduğunu ancak davaya katılmak istemediğini beyan etmesi karşısında mağdureye yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığı anlaşılmakla, mağdur vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası gözetilerek 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi uyarınca REDDİNE karar vermek gerekmiştir.
B. Sanık …’ın Temyiz Talebi Yönünden
Sanıklarla aralarında husumet bulunmayan mağdurelerin aşamalardaki beyanları, tanık Ramazan’ın anlatımları, sanıkların savunması ve tüm dosya kapsamına göre sanığın cinsel taciz içerikli herhangi bir söz veya eylemi ile cinsel tatmin amacıyla hareket ettiğine dair bir delil bulunmayıp devamlılık ve ısrar içeren mağdureleri takip eylemlerinin 5237 sayılı Kanun’un 123 üncü maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu oluşturduğu, bu bozma nedenine göre de öngörülen cezanın üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve suçun “Basit yargılama usulü” kapsamında kalması karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle mahkeme hükmü hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
A. Mağdure … Vekilinin Temyiz Talebi Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenle Bursa 23. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.01.2016 tarihli ve 2015/390 Esas, 2016/23 Karar sayılı kararına yönelik mağdure … vekilinin temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık …’ın Temyiz Talebi Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenlerle Bursa 23. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.01.2016 tarihli ve 2015/390 Esas, 2016/23 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak farklı gerekçeyle, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.06.2023 tarihinde karar verildi.