YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/14661
KARAR NO : 2023/1798
KARAR TARİHİ : 29.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Kocaeli 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.03.2016 tarihli ve 2015/717 Esas, 2016/186 Karar sayılı kararı ile sanığın cinsel taciz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci maddesinin birinci fıkrası ve 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası maddesi yollaması ile 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin birinci fıkrası ile 53 üncü maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2.Dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 28.07.2020 tarihli, 14-2016/167215 sayılı onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz İstemi
Atılı suçu işlemediğine, olayın tanığı olan kızının beyanlarına mahkemenin itibar etmediğine, katılanların iddialarının mesnetsiz olduğuna, lehine olan tüm hükümlerin uygulanması ve hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine yöneliktir.

III. OLAY VE OLGULAR
Katılanların olay tarihinde hastaneden çarşıya doğru yürüdükleri esnada karşıdan gelen aracın katılanları görerek yavaşladığı, araç içerisinde bulunan sanığın gülümseyerek katılanlara hitaben “güzelim, çok tatlısın, arabaya binsene” dediği anlaşılmakla; katılanlar ile sanık arasında katılanların sanığa durduk yere suç isnat etmelerini gerektirir önceye dayalı herhangi bir husumet bulunmadığı bilakis birbirlerini tanımadıkları, katılanların beyanlarının birbirleri ile uyumlu olduğu ve aşamalarda da değişmediği, bu haliyle sanık savunmasının suçtan kurtulmaya yönelik olduğu, tanığın sanığın kızı olması nedeniyle beyanına itibar edilemeyeceği nazara alınarak sanığın üzerine atılı suçu işlediği sabit görülmüştür.

IV. GEREKÇE
Sanığın işlediği kabul edilen cinsel taciz suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Kanun’una 7188 sayılı Kanunun 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle karar hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Kocaeli 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.03.2016 tarihli ve 2015/717 Esas, 2016/186 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

29.03.2023 tarihinde karar verildi.