YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/14528
KARAR NO : 2023/906
KARAR TARİHİ : 27.02.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI :
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Eskişehir 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.01.2016 tarihli, 2015/190 Esas, 2016/27 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği; taraflar arasındaki davanın 10 yıl önce görülmüş olması ve sanığın soruşturma aşamasındaki beyanı nedeniyle husumet bulunmadığı, katılanın anne ve babasının görgüye dayalı beyanları, savunma tanıklarının görgüye dayalı bilgilerinin olmaması, katılanın tutarlı beyanları ve iftira sebebi olmaması gözetilerek sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesi istemine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Eskişehir Cumhuriyet Başsavcılığının 18.02.2015 gün ve 2015/1688 esas sayılı iddianamesi ile; katılanın okula gitmek üzere evden çıkıp apartmandaki merdivenlerden aşağı inerken alt katta oturan komşusu olan sanığın dairesinin önünde bulunduğu sırada katılana imalı şekilde bakıp cinsel organını tutarak kaşıdığı, katılanın korkarak uzaklaştığı, birkaç gün sonra katılanın yine okula gitmek için apartmandan çıktığı sırada sanığın gizlenmiş olduğu apartman kapının arkasından çıkıp katılanın göğüslerine ve kalçasına doğru bakarak ve üzerine doğru yürüyerek saldıracakmış gibi hareketlerde bulunduğu, bu şekilde sanığın katılana cinsel taciz içeren hareket ve imalarda bulunduğu kabul edilerek cinsel taciz suçundan cezalandırılması için kamu davası açıldığı, sanığın atılı suçlamayı reddettiği, katılanın son olaydan bir hafta sonra savcılığa suç duyurusunda bulunması ile intikalin gerçekleştiği, mahkemece yapılan yargılama neticesinde sanıkla birlikte işe giden tanık Ahmet ve Nurten’in iddiaya konu eylemlerin gerçekleşmediği yönündeki beyanları, katılanın anne ve babası görgüye dayalı bilgileri olduklarını beyan etmişlerse de tarafsız tanık beyanlarına göre katılanın ailesi ile sanık arasında geçmişe dayalı husumet bulunması, sanığın atılı suçu işlediğine dair delil bulunmaması ve şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince sanığın beraatine karar verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşılmakla hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamış ve katılan vekilinin temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Eskişehir 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.01.2016 tarihli, 2015/190 Esas, 2016/27 Karar sayılı kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
27.02.2023 tarihinde karar verildi.