YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/14387
KARAR NO : 2023/1082
KARAR TARİHİ : 06.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ
Kuşadası 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.01.2016 tarihli, 2015/174 Esas, 2016/18 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Vekilinin Temyiz İsteği
Sanık tarafından mağdurun halasına yapılan aramaların tespit edilmesi gerektiği, telefon kaydı ve tanık beyanları ile suçun sabit olması nedeniyle mahkumiyet kararı verilmesi istemine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Kuşadası Cumhuriyet Başsavcılığının 28.01.2015 gün ve 2015/268 Esas sayılı iddianamesi ile sanığın katılanın kullandığı telefon numarasına “İzin ver özledim”, yine önceden katılanın kullandığı ancak suç tarihinde halasında bulunan telefon numarasına; “Ne olur iki kelam edelim, hasretim gül yüzünü göreyim paşam, öldüm bittim ben” şeklinde ve taciz niteliğinde birçok mesaj gönderdiği, birden fazla kez aradığı belirtilerek cinsel taciz suçundan cezalandırılması için kamu davası açıldığı, sanığın soruşturma aşamasında “İzin ver özledim” şeklindeki mesajı alkolün etkisi ile yazdığını ikrar ettiği duruşma beyanında ise mesajların atıldığı telefon hattının kendisine ait olmadığı şeklinde savunmada bulunduğu, mahkemece yapılan yargılama neticesinde dava dosyasında dinlenen tanıkların sanığın arayarak ve mesaj atarak ayrıca dışarıda küfür etmek suretiyle katılanı ve ailesini taciz ettiğini beyan etmişlerse de katılanın halası ve eşi olan tanıkların taraflı soyut beyanlarından başka delil bulunmadığı, tespiti yapılan “İzin ver özledim” şeklindeki mesajın ise cinsel taciz suçunu oluşturmayacağı gerekçesiyle sanığın beraatine karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Katılan ve tanık beyanları, sanık savunması ile tüm dosya kapsamına göre; yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşılmakla hükümlerde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamış ve katılan vekilinin temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kuşadası 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.01.2016 tarihli, 2015/174 Esas, 2016/18 Karar sayılı kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

06.03.2023 tarihinde karar verildi.