YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/14225
KARAR NO : 2023/902
KARAR TARİHİ : 23.02.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI :
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Samsun 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.06.2012 tarihli ve 2011/624 Esas, 2012/878 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuk düşürtme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un (5237 sayılı Kanun) 99 uncu maddesinin ikinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci maddesi, 53 üncü maddesinin birinci ve
ikinci fıkraları, 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilerek hükmün açıklanması geri bırakılmıştır.
2. Samsun 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.02.2016 tarihli ve 2015/796 Esas, 2016/97 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuk düşürtme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 99 uncu maddesinin ikinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci maddesi ile 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. Dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 06.07.2020 tarihli ve 14-2016/141182 sayılı onama görüşlü Tebliğname ile Dairemize tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, mağdurenin kendi rızasıyla çocuğu aldırdığını, bir zorlamasının olmadığını, atılı suçtan beraati gerektiği, mahkemece 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin değerlendirme dışı bırakılması nedenleriyle verilen kararın hukuka aykırı olduğundan bahisle kararın bozulması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Tüm dosya içeriği nazara alındığında, olay tarihinde sanığın mağdure Büşra ile anlaşarak süresi itibariyle yasa dışı olan hamileliği sonlandırma maksadıyla… isimli özel sağlık merkezine başvurup kürtaj işlemi gerçekleştirdiği, olayın bu oluşu ile yukarıda kabul edilen oluş ve değerlendirme doğrultusunda sanığın atılı suçu işlediği kabul edilerek mahkumiyetine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Mağdurenin aşamalardaki beyanları, tanık anlatımı, savunma ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, suç tarihinde on yedi yaşında olan mağdure ile sanığın duygusal ilişki yaşadıkları, bir çok kez mağdurenin rızası ile cinsel ilişkiye girdikleri, mağdurenin hamile kalması üzerine sanıkla birlikte bebeği aldırmak amacıyla kadın doğum uzmanı tanık …’nin çalıştığı özel hastaneye gittikleri, burada mağdurenin on üç haftalık hamile olduğunun belirlendiği, tanık doktor …’nin kürtaj yapamayacağını belirtmesi üzerine kadın doğum uzmanı olan inceleme dışı sanık Temel’in muayenehanesine giderek orada kürtaj yaptırdıkları, mağdurenin şikayeti üzerine sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan soruşturma başlatılıp şikayetten vazgeçme nedeniyle kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği anlaşıldığından, mevcut haliyle mağdurenin reşit olmayanla cinsel ilişki suçu neticesinde hamile kalması, hamilelik süresinin yirmi haftadan fazla olmaması, rızası doğrultusunda ve uzman hekim tarafından gebeliğin sonlandırıldığı gözetilerek 5237 sayılı Kanun’un 99 uncu maddesinin altıncı fıkrası uyarınca atılı suçun yasal unsurları itibariyle oluşmadığının anlaşılması karşısında sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.
2. Yukarıda açıklanan bozma sebebine istinaden Tebliğnamede onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Samsun 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.02.2016 tarihli ve 2015/796 Esas, 2016/97 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
23.02.2023 tarihinde karar verildi.