YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/13335
KARAR NO : 2023/1242
KARAR TARİHİ : 08.03.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Reşit olmayanla cinsel ilişki, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, beraat
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Karar) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edelerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
1. Eskişehir 8. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.02.2016 tarihli ve 2015/1527 Esas, 2016/126 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine; reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan 5237 sayılı Kanun’un 104 üncü maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 13 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 20.03.2020 tarihli ve 14-2016/102898 numaralı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi
Katılan mağdure vekilinin temyiz talebinin; hakaret suçundan kurulan hükme yönelik olduğu anlaşılmıştır. Olayın oluş şekli ve katılan mağdurenin sosyal durumu nazara alındığında beraat kararı verilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğunu, eksik inceleme yapılarak ve delil takdirinde yanılgıya düşülerek karar verildiğini ve re’sen tespit edilecek sebeplerle kararı temyiz ettiğini belirtmiştir.
B. Sanığın Temyiz İstemi
Sanık temyiz isteğinde reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğunu, mağdure ile görücü usulü tanışarak evlendiklerini, araya giren kişilerin mağdurenin on sekiz yaşından büyük olduğunu söylemesi nedeniyle nişanlandıklarını ve kendi aralarında düğün yaptıklarını, aradan 1.5 yıl geçtikten sonra şikayetçi olunduğunu, mahkemedeki beyanının nazara alınmadığını, mağdurenin hastaneye sevk edilerek yaşının tespit edilmediğini, sabıkası olmamasına karşın 5237 sayılı Kanun’un 51 inci maddesi ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin hakkında uygulanmadığını, eksik hususlar göz önüne alınarak bozma kararı verilmesi gerektiğini ve diğer sebeplerle kararı temyiz ettiğini belirtmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemenin kabulü;
1. İddianame anlatımı, sanık savunması, katılanın beyanı, adli muayene raporu ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek; sanık ile katılanın, katılanın kendi rızası ile ailesinin de haberi olduğu halde 22.06.2014 tarihinde düğün yaparak resmî nikah olmaksızın gayri resmî evlendikleri, katılanın 22.06.2014 tarihi itibariyle henüz on altı yaşında olduğu, düğünden sonra Eskişehir ilinde yaşamaya başladıkları, sanığın, henüz on altı yaşında bulunan katılan ile katılanın rızası dahilinde birden çok kez cinsel ilişkiye girmek suretiyle reşit olmayanla cinsel ilişkiye girme suçunu zincirleme olarak işlediği, dosya arasında mevcut raporda belirtildiği üzere katılanın bu evlilikten hamile olduğu, her ne kadar sanık üzerine atılı suçu kabul etmediğini, katılanın yaşının küçük olduğunu bilmediğini beyan etmiş ise de, sanığın, katılan ile gayri resmî olarak evlendiği katılana resmî nikah yapmadığı hususu ile birlikte katılanın beyanı ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, sanığın bu yönlü savunması mahkemece inandırıcı bulunmamış, üzerine atılı zincirleme olarak reşit olmayanla cinsel ilişkiye girme suçunun sübuta erdiği kabul edilerek müsnet suçtan mahkumiyetine dair karar verildiği belirtilmiştir.
2. Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının 2 yıldan fazla olması sebebiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar vermek gerektiği belirtilmiştir.
3. Her ne kadar sanık hakkında hakaret suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmış ise de, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak mahkumiyete yeter kesin ve inandırıcı herhangi bir delilin elde edilmediği, sanık ile henüz on altı yaşında bulunan katılanın gayri resmî düğün yaparak evlendikleri, belirtildiği üzere sanığın reşit olmayanla cinsel ilişkiye girme suçundan mahkûmiyetine karar verildiği, katılan ile sanık arasında geçimsizlikler bulunduğu hususu nazara alınarak katılanın iddiasının soyut olduğu mahkemece kabul edilmiş, katılanın beyanını doğrulayacak başkaca herhangi bir delil bulunamadığı, iddiaların soyut olduğu, soyut iddianın da tek başına mahkumiyet için yeterli olmayacağı belirtilerek hakaret suçunun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üçüncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi gereğince beraatine karar vermek gerektiği belirtilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Katılan Mağdure Vekilinin Hakaret Suçundan Kurulan Beraat Hükmüne Yönelik Temyiz Talebinin İncelenmesinde
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşılmakla hükümde hukuka aykırılık bulunmamış ve katılan mağdure vekilinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
B. Sanığın Reşit Olmayanla Cinsel İlişki Suçundan Kurulan Mahkumiyet Hükmüne Yönelik Temyiz Talebinin İncelenmesinde
1. Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) aracılığıyla yapılan incelemede sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği, ek kovuşturmaya yer olmadığı kararı sonrası aynı eylem nedeniyle Cumhuriyet Başsavcılığınca kamu davasının açılması için 5271 sayılı Kanun’un 172 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca yeterli ve yeni delil olması ve bu hususta sulh ceza hâkimliğince bir karar verilmesi gerektiği, dosya kapsamında sulh ceza hâkimliğince verilen bir kararın bulunmadığı, bu durumda sözü edilen suç nedeniyle soruşturmaya devam edilmek suretiyle iddianame düzenlenip dava açılamayacağı, kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin kararın sehven onaylandığının belirtilmesinin hukuki bir sonucu olmadığı ve verilen kararı ortadan kaldırmadığı nazara alınarak ek kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın usulüne uygun şekilde kesinleşip kesinleşmediği araştırılıp neticesine göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden müsnet suçtan hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
2. Sanık hakkında hüküm kurulurken 5237 sayılı Kanun’un 104 üncü maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca tayin olunan 2 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun’un 62 nci maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç cezanın 2 yıl 1 ay yerine 1 yıl 13 ay hapis cezası olarak eksik ceza tayin edilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
3. Bozma nedenlerine göre Tebliğnamede onama isteyen görüşe iştirak olunmamıştır.
V. KARAR
A. Sanık Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenle Eskişehir 8. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.02.2016 tarihli ve 2015/1527 Esas, 2016/126 Karar sayılı kararında katılan mağdure vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hakaret suçundan kurulan beraat hükmünün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
B. Sanık Hakkında Reşit Olmayanla Cinsel İlişki Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenlerle Eskişehir 8. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.02.2016 tarihli ve 2015/1527 Esas, 2016/126 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istemleri yerinden görüldüğünden ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan kurulan hükmün, 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası gözetilerek 1412 sayılı Kanun’un 321 inci ve 326 ncı maddeleri gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
08.03.2023 tarihinde karar verildi.