YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/12885
KARAR NO : 2023/2486
KARAR TARİHİ : 26.04.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/482 E., 2016/73 K.
SUÇLAR : Cinsel taciz, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmî ret, kısmî bozma
Hakaret suçu yönünden yapılan incelemede; Sanık hakkında hükmolunan netice cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmıştır.
Cinsel taciz suçu yönünden yapılan incelemede; Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında Giresun Cumhuriyet Başsavcılığının 2015/1744 Esas sayılı iddianamesi ile cinsel taciz ve hakaret suçlarından Giresun 2. Asliye Ceza Mahkemesine kamu davası açılmıştır.
2. Giresun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.01.2016 tarihli ve 2015/482 Esas, 2016/73 Karar sayılı kararı ile sanığın cinsel taciz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi ve ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hakaret suçundan aynı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 1500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Müdafisinin Temyiz Sebepleri Özetle
Müvekkilinin mesajlarının tanışma niyetiyle atılmış mesajlar olduğunu ve cinsel taciz amacı taşımadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Yapılan yargılama, toplanan deliller, sanık savunması, mağdure anlatımları, dosya içersindeki raporlar ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanık …’in olay tarihi olan 27.03.2015 günü mağdure İlayda’nın “Facebook” isimli sosyal paylaşım sitesindeki hesabına “Slm, tanışalım mı İlayda, cvp yok mu, resimlerini çıplak yaptım şimdi duvarında ve okulun sayfasına paylaşıyorum olur mu, bir cvp bekliyorum” şeklinde cinsel taciz amaçlı mesajlar atarak mağdurenin cep telefonu numarasını istediği, mağdure İlayda’nın bu durumu o sırada yanında bulunan annesine ve dayısına aktardığı, dayısının kendi cep telefonu numarasını sanığa verdiği akabinde sanığın da verilen bu numarayı kullanmakta olduğu ** ** nolu telefonundan aradığı, bir süre İlayda ile konuştuğu, akabinde telefonu mağdurenin dayısı İlker’in aldığı bir süre görüştükten sonra sanığa kendisini Cumhuriyet Başsavcılığına şikayet edeceğini söyleyerek telefonu kapattığı, sanığın mağdurenin cep telefonuna “Sn Sıkdim sn kendini ne sanıyorsun sn ver diyim bilgiler yanlış bn trbzonda diyilim” şeklinde sözlerle hakaret içerikli mesaj attığı, sanığın alınan savunmasında üzerine atılı suçları kabul ettiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
A. Hakaret Suçu Yönünden
Sanık hakkında hükmolunan netice cezanın türü ve miktarları gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla reddine karar vermek gerekmiştir.
B. Cinsel Taciz Suçu Yönünden
Mağdure beyanları, savunma, mesajlaşma içerikleri ve tüm dosya içeriğine göre, sanığın internet üzerinden mağdureye tanışma teklif ettiği, mağdurenin tanımadığı için sanığın bu talebini yanıtsız bıraktığı, bunun üzerine sanığın “Resimlerini çıplak yaptım, şimdi duvarında ve okulun sayfasında paylaşıyorum olur mu” diyerek mağdureyi tehdit etmesi eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 107 nci maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen şantaj suçunu oluşturacağı gözetilmeden yazılı şekilde cinsel taciz suçundan hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
A. Hakaret Suçu Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenle sanık müdafiinin temyiz isteminin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Cinsel Taciz Suçu Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenle Giresun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.01.2016 tarihli ve 2015/482 Esas, 2016/73 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.04.2023 tarihinde karar verildi.