YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/12750
KARAR NO : 2023/3987
KARAR TARİHİ : 07.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/372 E., 2016/139 K.
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Trabzon 4.Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.02.2016 tarihli ve 2015/372 Esas, 2016/139 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel saldırı suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiin temyiz isteği; sanık hakkında beraat kararı verilmesine rağmen lehe vekalet ücreti hükmedilmediğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mahkeme, “Her ne kadar sanığın üzerine cinsel saldırı suçu nedeniyle isnatla bulunarak kamu davası açılmış ise de, özellikle müştekinin duruşma sırasındaki sorulan hususlara verdiği cevaplar da nazara alınarak ve yine kamera kaydında sanığın yüz hatlarının net olarak tespit edilemediği bilirkişi tarafından tespit edildiği, mahkememizce de aynı hususun gözlemlendiği de anlaşılmakla, kolluk tarafından yürütülen soruşturmanın usulüne uygun olarak yapılmadığı, müştekiye öncelikle sanığın kamera görüntüleri izlettirilerek, fotoğrafı gösterilerek teşhis yaptırılmaya çalışılıp ve yine daha sonra da rastgele tespit edilen 5 kişi arasından müştekinin sanığın teşhis etmesinin istendiği ve buna ilişkin tutanak tutulduğu görülmüş ise de, belirtildiği gibi müştekinin teşhisten önce yönlendirildiği ve yine teşhise katılan kişilerin kamufle edilmiş en azından beden yapıları itibariyle birbiri ile uyumlu kişiler olmadığı, sanığın oldukça uzun boylu birisi olduğu da nazara alınarak diğerlerinin arasından özellikle daha önce görülmüş ise rahatlıkla seçilebileceği kanaatine varılarak ve sanığın suçlamaları kabul etmediği, başkaca suçu işlediği noktasında maddi yada doğrudan delil olmadığı, şüphenin de sanık lehine değerlendirileceği ilkesi nazara alınarak…” şeklindeki kabulüyle sanığın beraatine karar vermiştir.

IV. GEREKÇE
Mahkemece kurulan hükmün sanık müdafii tarafından vekalet ücretiyle sınırlı şekilde temyiz edildiği gözetilerek yapılan incelemede; 21.12.2015 günlü Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14 üncü maddesinin dördüncü fıkrasında yer alan “Beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık yararına hazine aleyhine maktu avukatlık ücretine hükmedilir.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında kendisini vekaletnameli vekille temsil ettirip, beraatine karar verilen sanık yönünden ayrıca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden hüküm kurulması, isabetli bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Trabzon 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.02.2016 tarihli ve 2015/372 Esas, 2016/139 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında yer alan yargılama giderlerine ilişkin paragrafa; “2016 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen 1.800 TL maktu vekalet ücretinin Hazineden alınarak kendisini vekaletnameli müdafii ile temsil ettiren sanığa ödenmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

07.06.2023 tarihinde karar verildi.