Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/12384 E. 2023/4801 K. 05.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/12384
KARAR NO : 2023/4801
KARAR TARİHİ : 05.09.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/119 E., 2015/313 K.
SUÇLAR : Cinsel saldırı, tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmî iade, kısmî onama

Sanık hakkında mağdure …’a karşı tehdit ve hakaret suçlarından, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının aynı Kanun’un 231 inci maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi olduğu anlaşılmıştır.

Sanık hakkında cinsel aldırı suçundan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Edirne 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.11.2015 tarihli ve 2015/119 Esas, 2015/313 Karar sayılı kararı ile;
a) Tehdit ve hakaret suçlarından sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 37 nci maddesinin birinci fıkrası delâletiyle aynı Kanun’un125 inci maddesinin birinci fıkrası ile 106 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca neticeten sırasıyla hükmolunan 2 ay 15 gün hapis ile 500 TL adli para cezasının 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
b) Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı suçundan açılan kamu davasında sanığın, cinsel saldırı suçundan 5237 sayılı Kanun’un 6545 sayılı Kanun ile değişik 102 nci maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (c) bendi ile 62 nci maddesi uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Süre tutum dilekçesi ile mahkumiyete ilişkin kararı temyiz ettiğini bildirmesinden ibarettir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanık hakkında mutfakta yemek yapmakta olan gelini olan mağdurenin boynundan öpmesi, mağdurenin iteklemesi üzerine “Bir kere boynundan öpsem ne olur” diyerek tokatlamaya başlaması, boynunu sıkması, birlikte yere düşmeleri üzerine mağdurenin kurtulmak amacıyla sanığı ele geçirdiği bıçak ile bacağından yaraladığı iddialarıyla kamu davası açılmıştır.
Mahkemece, mağdure …’ın boğaz sol tarafta yaygın kızarıklık, sağ dirsek hizasında bere mevcut, sağ yanak elmacık kemiğinde morarma ve karın ağrısı yaygın bir ağrı, sol boyun ve boyun altında yaygın 4 cm kızarıklık tarif edildiği, yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilebileceğine dair rapor verildiği, ayrıca sanık …’in sağ diz üstü yan tarafta 2 cm bir kesi olduğu, hayati tehlike içermediği yönünde rapor verildiği,
Olay yerine bir bayanın darp edildiği iddiasıyla gidildiğinde, …’ın elinde kullandığı bıçakla görüldüğü ve yaralı olması nedeniyle merdivende bekleyen sanık …’in hastaneye götürüldüğünün anlaşıldığı,
T.Ü Sağlık Kurulu ve ATK 6. İhtisas Kurulundan alınan raporlara göre mağdure …’ın 09.06.2014 tarihinde mağduru bulunduğu olay nedeniyle ruh sağlığının bozulduğunun belirlendiği,
Mağdure …’ın iftira suçlarından sabıkasının olduğu ifade edilmiş olup, yine cezaevinde bulunan eşinin ibraz ettiği beyan ve belgelerle iftiraya yönelik mahkeme kararlarının bulunduğu belirtilmiş ise de, her olayın kendi içinde değerlendirilmesi gerektiği, dosyada dinlenen tanık …’un yaşı küçük olsa dahi beyanı, mağdurenin evli bir kadın olup eşi cezaevinde olsa dahi eşinin babası olan kayınpederine yönelik namusunu ortaya koyacak bir iftirasının hayatın olağan akışına uymayacağı, kaldı ki sanık … eve geldiğinde …’ın bağırıp çağırdığını, kendisinin olay daha büyümesin diye dışarı çıktığını ifade ettiği, herhangi bir darptan bahsetmediği, buna dair mağdure …’ın alınan raporunda boynunda, yanağında iddiasını doğrulayan kızarıklık ve yara bere, ağrı olduğunun doktor raporuyla anlaşıldığı, kaldı ki sanığın herhangi bir olaydan bahsetmeksizin ilk beyanında gelininin kendisi hakkında yapacağı suçlamaları kabul etmediği yönündeki beyanının dahi gelinine yönelik bir eylemde bulunduğunun tehvili olarak kabul edilmek gerektiği, bu haliyle mağdure …’ın ara sıra evine gelip kalan kayın pederi sanık …’in kendisine yönelik birden fazla hareketi içermesi nedeniyle devamlılık arz eden cinsel saldırı suçunu işlediği sabit kabul edilerek mağdurenin ruh sağlığı da bozulduğu gözetilmekle 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenleme öncesi ve sonrası değerlendirme yapılıp, lehe olanın 6545 sayılı Kanun olduğu görülerek sanık …’in gelinine karşı cinsel saldırı ve olay sonrası yaptığı hakaret suçundan cezalandırılmasına dair karar verildiği görülmüştür.

IV. GEREKÇE
A. Sanık Hakkında Tehdit ve Hakaret Suçlarından Verilen Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması Kararları Yönünden
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 03.02.2009 tarihli ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin on ikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi oldukları, temyizlerinin mümkün olmadığı, aynı Kanun’un 264 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunun veya merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmaz.” şeklindeki düzenleme dikkate alınarak kanun yolu incelemesinin itiraz merciince yapılması gerektiği anlaşılmıştır.

B. Sanık Hakkında Cinsel Saldırı Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Mahkemenin gerekçesi ve tüm dosya kapsamına göre; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak vicdanî kanıya ulaşıldığı, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşılmakla, kurulan mahkumiyet hükmünde hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
A. Sanık Hakkında Hakaret ve Tehdit Suçlarından Verilen Kararlar Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenle sanık müdafiinin kanun yolu başvurusu itiraz merciince incelenmek üzere esası incelenmeyen dava dosyasının, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle Mahkemesine iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

B. Sanık Hakkında Cinsel Saldırı Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenle Edirne 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.11.2015 tarihli ve 2015/119 Esas, 2015/313 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

05.09.2023 tarihinde karar verildi.