YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/12377
KARAR NO : 2023/2097
KARAR TARİHİ : 06.04.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Reşit olmayanla cinsel ilişki, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Konya Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 25.03.2015 tarihli ve 2015/494 Esas sayılı iddianame sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından dava açılmıştır.
2. Konya 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.02.2016 tarihli ve 2015/106 Esas, 2016/28 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 104 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 234 üncü maddesinin üçüncü fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Sanığın, iddia konusu eylemi gerçekleştirmediğine, sanığın cezalandırmasına yeter delil bulunmadığına, sanık lehine olan kanun maddelerinin uygulanmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mağdure ile sanığın 2014 yılı kış ayları içeresinde tanıştıkları ve arkadaş oldukları, birkaç kez buluşarak gezdikleri, yine bir gün sanığın anne babasının hastaneye gideceğini, kendisinin de kardeşine bakmak için evde kalacağını söyleyerek mağdureyi eve davet ettiği, sanık ile mağdurenin birlikte eve gittikleri, evde bulundukları sırada sanığın mağdurenin alttaki kıyafetlerini çıkardığı, mağdurenin sırtüstü yere yattığı, bu esnada sanığın mağdurenin cinsel organına kendi cinsel organını soktuğu, acıması nedeniyle mağdurenin ağzını kapattığı, ilişkiden sonra mağdurenin cinsel organından kan geldiği ve daha sonra ayrıldıkları, sanık ile mağdurenin rıza dahilinde ilişkiye girdikleri bu şekilde sanığın reşit olmayanla cinsel ilişki ve çocuğun rızasıyla alıkonulması suçunu oluşturduğu kabul edilerek mahkumiyet kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Reşit Olmayan Cinsel İlişki Suçu Yönünden Temyiz İncelemesinde
5237 sayılı Kanun’un 104 üncü maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunun soruşturma ile kovuşturmasının şikayete tabi olduğu, aynı sayılı Kanun’un 73 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca şikâyet süresinin altı ay olduğu, mağdurenin soruşturma evresinde avukat huzurunda alınan 03.03.2015 tarihli savcılık beyanında, sanık ile cinsel ilişkiye 2014 yılı kış aylarının başında girdiğini beyan etmesi karşısında şikayetin bir yıl sonra yapıldığı görülmekle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca açılan kamu davasının düşürülmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuş, bu sebeple Tebliğnamede onama isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
B. Çocuğun Kaçırılması ve Alıkonulması Suçu Yönünden Temyiz İncelemesinde
Olay tarihinde mağdurenin on beş – on sekiz yaş aralığında bulunduğu, mağdurenin cinsel ilişkiye girmesinin ardından evine döndüğü beyanları karşısında ve mevcut haliyle olayda mağdurenin evi terk etme iradesinin bulunmaması nedeniyle çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunun kanuni unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilerek sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
A. Reşit Olmayan Cinsel İlişki Suçu Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenlerle Konya 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.02.2016 tarihli ve 2015/106 Esas, 2016/28 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321’inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
B. Çocuğun Kaçırılması ve Alıkonulması Suçu Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenlerle Konya 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.02.2016 tarihli ve 2015/106 Esas, 2016/28 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321’inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.04.2023 tarihinde karar verildi.