YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10124
KARAR NO : 2023/1877
KARAR TARİHİ : 03.04.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Şuhut Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.06.2015 tarihli ve 2015/9 Esas, 2015/180 Karar sayılı kararı ile sanığın cinsel taciz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 ve 43 üncü maddelerinin birinci fıkraları, 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 14 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık Temyiz İsteminde Özetle;
Suçu kasten işlemediğini, psikolojik bunalımda olduğu dönemde işlediğini, beraatinine karar verilmesini, bunun mümkün olmaması durumunda cezanın paraya çevrilmesini veya hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını talep etmektedir.
B. O Yer Cumhuriyet Savcısı Temyiz İsteminde Özetle;
Sanık hakkında mağdur çocuğa karşı telefonla cinsel taciz suçundan ceza verildiği, cezanın 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi gereğince yarı oranında arttırılmasını talep etmiştir.
C. Üst Cumhuriyet Savcısı Temyiz İsteminde Özetle;
5271 sayılı yasa hükümleri uyarınca sanığa ek savunma hakkı tanıyarak 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uygulanması suretiyle verilen cezada artırım yapılması gerektiğinden kararın bozulmasını talep etmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın şikayet tarihi öncesinde kendi kullanımında bulunan 0545 *** ** ** numaralı cep telefonu ile suç tarihi itibariyle çocuk olan katılan mağdurenin kullanımında bulunan 0507 *** ** ** numaralı cep telefonuna farklı tarihlerde cinsel içerikli 34 adet mesaj gönderdiği, yine katılan mağdurenin mahkemede vermiş olduğu beyanlarında kendisine ayrıca porno içerikli birkaç video gönderildiğini belirttiği, bu hususun da sanık tarafından mahkemenin 08.04.2014 tarihli celsesindeki savunmasıyla doğrulandığı, dosya arasına alınan Telekomünikasyon İletişim Başkanlığının cevabi yazısında sanığın katılana ait cep telefonuna mesaj gönderdiğine ilişkin kayıtların sabit bulunduğu kabul edilerek hüküm kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
Mağdure beyanı, HTS kayıtları, soruşturma ve kovuşturma aşamasında sanığın ikrar içeren beyanları nazara alındığında mağdurenin kullandığı cep telefonuna cinsel taciz içerikli mesajlar gönderdiği tüm dosya kapsamından anlaşılması karşısında, suç tarihinde yürürlükte bulunan 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenen temel cezanın aynı maddenin ikinci fıkrasının (d) bendi ile artırılması gerektiği gözetilmeden hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Şuhut Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.06.2015 tarihli ve 2015/9 Esas, 2015/180 Karar sayılı kararına yönelik sanık, o yer Cumhuriyet savcısı ile üst Cumhuriyet savcısının temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.04.2023 tarihinde karar verildi.