YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10047
KARAR NO : 2023/1728
KARAR TARİHİ : 28.03.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ LAR : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, mahkûmiyet

İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İnegöl Ağır Ceza Mahkemesinin, 10.04.2018 tarihli ve 2017/209 Esas, 2018/58 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan cezalandırılmasına, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine karar verilmiştir.
2. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 16.01.2019 tarihli ve 2018/2089 Esas, 2019/120 Karar sayılı kararı ile yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince çocuğun cinsel istismarı suçunda kurulan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna yönelik yapılan başvurunun kabulü ile hükmün kaldırılarak sanığın atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmiştir.
3. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca özet olarak; sanığın eyleminin sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönüyle ise suçun unsurlarının oluşmadığından bahisle hükümlerin bozulması talebiyle düzenlenen Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A.Bursa Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının Temyiz İstemi
Sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin dördüncü fıkrası maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
B.Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Sanık hakkında taktiri indirim nedenlerinin uygulanması gerektiğine, üst sınırdan cezalandırılması gerektiğine, vekalet ücreti verilmesi gerektiğine ilişkindir.
C.Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Sübuta, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönüyle suçun unsurlarının oluşmadığına, cebir hile veya tehdidin bulunmadığına ve dilekçesinde belirttiği diğer hususlara ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Olay günü mağdurenin ikametinin bulunduğu binanın önünde oynarken yanına gelen sanığın mağdureye “binanızda satılık daire var mı” diye sorduğu, sonra da mağdureden kendisini yukarıya götürmesini istediği, mağdurenin sanığı götürmek istemediği ancak sanığın ısrar etmesi üzerine mağdurenin sanıkla birlikte binaya girdiklerinde yukarı katlara çıkarken sanığın mağdurenin sol omzumdan boynundan sarıldığı, elini tşörtünden içeriye sokmaya çalıştığı, sonrasında mağdureyi yanağından öptüğü, ayrıca sanığın mağdurenin taytının iplerini çekip, “çok tatlı ve güzel bir kızsın” dediği, devamında mağdurenin sanığı oturtukları dairenin üst katındaki satılık daireye çıkardığı, sanığın burada mağdureye çatıyı göstererek “beni çatıya çıkar” dediği, mağdurenin de sanığa “yasak olduğunu” söylediği ve aşağıya doğru indiği aşağıya inerken mağdurenin oturduğu dairenin kapısını çaldığı, kapıyı açan annesi şikayetçi …’a şahsın ev için geldiğini söyleyerek aşağıya indiği tüm dosya kapsamı ile sabit olduğundan çocuğun cinsel istismarı suçundan cezalandırılmasına, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ise müsnet suçun yasal unsurları oluşmadığından beraatine karar verildiği anlaşılmıştır.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Yapılan istinaf başvuruları üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yeniden yapılan yargılama sonucunda çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm yönünden isabetsizlik görülmediğinden istinaf başvurularının esastan reddine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönünden ise mağdurenin ikametlerinin bulunduğu mahaldeki mobilyacıda mutfak dolabı yaptıran sanığın evlerinin önünde oyun oynayan yaşı küçük mağdurenin yanına gelip satılık daire olup olmadığını sorduğu, mağdurenin olduğunu söylediği, akabinde dedesinin ve babasının evde olup olmadığını sorduğu, mağdurenin olmadığını söylemesi üzerine, mağdureye satılık daireyi göstermesini söylediği, mağdurenin başlangıçta kabul etmediği, ancak sanığın yaşı küçük mağdureye ısrar ederek ve duygu sömürüsü yaparak ikna edip, hile ile ve satılık daireyi gösterme bahanesiyle satılık dairenin bulunduğu 4. kata çıkardığı, bununla da yetinmeyip mağdurenin daha ziyade savunmasız kalacağı çatı katına çıkarmaya çalıştığı, mağdure kabul etmediğinde de kolundan çekip zorla çıkarmak istediği olayda binaların içinde otomatik, olmadığı takdirde manuel aydınlatma sisteminin bulunduğu,bu aydınlatmadan yararlanarak yolunu bulabileceği, dosyaya yansıyan anlatımlarından da genel hayat tarzı itibariyle sürekli destek yardımıyla dolaşmadığının anlaşıldığı, zira aksi halin kabulü halinde sanığın tek başına satılık ev bakmaya çıkmasının manidar olacağı, aksi kabul edilse dahi apartmanda ikamet eden yaşça büyük kişilerden yardım alabilecekken, 9 yaşındaki çocuktan satılık daire göstermesinin istenmesinin hayatın olağan akışı ile bağdaşmayacağı nazara alınarak sanığın cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
A.Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İsteminin İncelenmesinde
Dosya kapsamı ve Bölge Adliye Mahkemesinin gerekçesi dikkate alınarak sanık hakkında üst hadden ceza verilmesi gerektiğine ve takdiri indirim nedenlerinin uygulanmaması gerektiğine yönelik temyiz istemleri yerinde görülmemiştir.
Katılan Bakanlık vekili lehine vekalet ücretine hükmedildiği anlaşılmakla bu yöndeki temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
B.Sanık Müdafii ile Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının Temyiz İsteminin İncelenmesinde
Bölge Adliye Mahkemesinin gerekçesi ile tüm dosya kapsamına göre, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılarak vicdanî kanıya ulaşıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, bu sebeple sanık müdafiinin sübuta, suçun unsurlarının oluşmadığına, cebir, hile veya tehdidin bulunmadığına ve dilekçesinde belirttiği diğer hususlar ile Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının uygulanması gerektiğine yönelik temyiz istemleri yerinde görülmemiştir.
C.Tebliğname Yönünden
Bölge Adliye Mahkemesinin gerekçesi ile tüm dosya kapsamı nazara alınarak Tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 16.01.2019 tarihli ve 2018/2089 Esas, 2019/120 Karar sayılı kararında bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet savcısı, sanık müdafii ve katılan Bakanlık vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İnegöl Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
28.03.2023 tarihinde karar verildi