Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2020/719 E. 2020/1358 K. 08.10.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/719
KARAR NO : 2020/1358
KARAR TARİHİ : 08.10.2020

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik Yapmak
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, iş yerinde herhangi bir alışveriş yapılmadığı halde, alışveriş yapılmış gibi kendisine para ihtiyacı nedeniyle başvuran şahısların hamili oldukları kredi kartları ile POS cihazı aracılığıyla işlem yapıp, gerçek olmayan bu alışveriş tutarlarından belli bir komisyon alınması suretiyle tefecilik suçunun işlendiği iddia ve kabul edilen somut olayda; vergi inceleme rapor içeriğinden sanığın vergi müfettişi tarafından ifadesine başvurulduğu, vergi inceleme raporuna derç edilen ifadeye göre söz konusu işlemlerin %0,50 ile %1 arasında komisyon karşılığında yapıldığının sanık tarafından beyan edildiği, ancak söz konusu sanık ifadesi dosya kapsamında bulunmadığı gibi vergi inceleme raporuna ekli tutanağın da eksik olduğu anlaşılmakla, sanığın vergi müfettişi tarafından alınan ifadesinin dosya arasına celbinin sağlanması ile varsa beyanlar arasında çelişkinin giderilmesi post cihazında çekim yapılan kart sahiplerinin tespiti ile beyanlarının alınması ve maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması amacıyla sanığın tefecilik faaliyetinde bulunup bulunmadığına ilişkin kolluk marifetiyle gizli ve ayrıntılı araştırma yaptırılması, sanığın alacaklı olduğu icra takip dosyalarının araştırılması ile varsa borçluların tanık sıfatıyla dinlenmesi sonrasında hasıl olacak sonuca göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanığın gerçekte alışveriş yapılmadığı halde, pos cihazından alışveriş yapılmış gibi çekim yapma eylemini değişik zamanlarda birden fazla kez gerçekleştirdiğinin anlaşılmasına rağmen hakkında TCK’nın 43/1 maddesinin tatbik edilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan,
5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 08/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.