YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/584
KARAR NO : 2020/1062
KARAR TARİHİ : 16.09.2020

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : İcrai Davranışla görevi kötüye kullanmak
Hüküm : Değişen suç vasfı nedeniyle ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre 06/05/2009 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 11/06/2009 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş, sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün 30 günden fazla olmasına rağmen TCK’nın 50/3. maddesinin uygulanmasında zorunluluk bulunduğundan bahisle kısa süreli hapis cezasının TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir, ancak;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20/09/2011 tarihli ve 2011/5-104 Esas, 2011/183 sayılı kararında belirtildiği üzere, TCK’nın 53/5. maddesinin uygulanmamasının kazanılmış hak niteliğinde olduğu ve 22/02/2012 günlü sanık aleyhine temyiz bulunmayan hükmün Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 01/10/2015 günlü ilamıyla kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla bozulmasına karar verilmesi nedeniyle de sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Hükümden önce 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde sanık hakkında ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına hükmolunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak TCK’nın 53/5. maddesinin uygulanmasına ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına ilişkin bölümlerin hüküm fıkrasından ayrı ayrı çıkartılması suretiyle eleştirilen hususlar dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 16/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.