Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2020/5718 E. 2020/1203 K. 24.09.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5718
KARAR NO : 2020/1203
KARAR TARİHİ : 24.09.2020

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik Yapma, 213 sayılı Yasaya Muhalefet, 5464 sayılı Yasaya Muhalefet
Hüküm : Mahkumiyet, Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık … hakkında 213 sayılı Kanuna muhalefet suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılma kararına ilişkin;
Katılan vekilinin 15.12.2015 havale tarihli dilekçesinde sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararı temyiz ettiği, mahkemesince verilen dilekçe hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına itiraz olarak değerlendilip itiraz incelenmesi bakımından Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildiği, Gaziantep 5.Ağır Ceza Mahkemesinin 25.01.2016 tarih 2016/72 Değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildiği, kararın 25.01.2016 tarihinde kesinleştiği, bu hükmün temyiz inceleme kapmamında olmadığı anlaşıldığından tebliğnamenin dosyanın mahalline iade edilmesine ilişkin görüşüne iştirak edilmemiştir
1-Sanıklar … ve … hakkında 213 sayılı Kanuna muhalefet, tefecilik ve 5464 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik katılan vekilin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suçların sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmaması gerekçeleri gösterilerek, mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan Hazine vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle beraate ilişkin hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanık … hakkında tefecilik yapma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdaafinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 24/09/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.