YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/3284
KARAR NO : 2020/1857
KARAR TARİHİ : 10.11.2020
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Beraat
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre, tanık … ’ın tüm aşamalarda özü değişmeyen ifadelerinde, abisi …’ın …’dan 30.000 TL borç alıp annesinin evini teminat olarak devrettiği, …’dan evi geri almak için para ararken tanıştığı sanığın 30.000 vereceğini ancak 3 ay sonra 90.000 TL geri isteyeceğini, teminat olarakta evin tapusunu alacağını söylediğini, anlaşarak tapuda …’un evi 30.000 TL’ye sanıktan alıp tapuyu sanığa devrettiğini, 3 ay sonra sanığa anlaştıkları 90.000 TL’yi götürdüğünde sanığın 180.000 TL istediğini iddia etmesi, sanığın hakkındaki şikayet üzerine vergi müfettişi Ali Aydın’a 22/10/2013 tarihinde verdiği her türlü etki ve baskıdan uzak ifadesinde, tanık …’den ev için 140.000 TL istediğini, …’in 90.000 TL verdiğini, 3 ay sonra bu 90.000 TL’ye karşılık 140.000 TL verirse evin tapusunu geri vermek hususunda anlaştıklarını beyan ettiği, bu beyanın tanık …’in ifadesi ile -tanıklar dışında- büyük ölçüde örtüştüğü, sanığın savunması kabul edilse dahi 90.000 TL için 3 ay sonra 140.000 TL ödenmesi konusunda anlaştıklarını kabul etmesi değerlendirildiğinde vergi suç duyurusu raporunda belirtildiği gibi sanığın kazanç elde etmek için ödünç para verdiği, teminat olarak tapu alınmasının boş senet alma gibi tefeciliğin yaygın uygulaması olduğu anlaşılmış ise de mahkemenin bu hususlara neden itibar etmediğinin açıklanmaması, mahallinde sanığın tefecilik yapıp yapmadığına ilişkin kolluk araştırması yapılmaması, sanığın vergi müfettişine verdiği ifade ile mahkemedeki ifadesi arasında sübuta etki edecek çelişkinin giderilmemesi, gerekçedeki sanık …’in şikayetinin kızgınlıktan kaynaklandığı yolundaki kabulün neye dayandığının açıklanmaması suretiyle eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 10/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.