YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/3010
KARAR NO : 2020/1796
KARAR TARİHİ : 10.11.2020
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Ceza verilmesine yer olmadığına ve beraat
Dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın iş yerinde herhangi bir alışveriş yapılmadığı halde, alışveriş yapılmış gibi kendilerine para ihtiyacı nedeniyle başvuran kişilere hamili oldukları kredi kartı ile POS cihazı aracılığıyla işlem yapıp, gerçek olmayan bu alışveriş tutarlarından belli bir komisyon kesintisi yaparak geriye kalan kısmı nakit olarak ödeme biçiminde eylemler gerçekleştirmesi ve bankaya komisyon ödememesi veya kredi kartı sahiplerinden aldığı komisyon miktarından az ödemesi halinde, eylemin kazanç elde etmek maksadıyla başkasına ödünç para verme niteliğinde olacağı gözetilerek, bankalardan sanığın çalıştığı iş yerleri adına alınmış POS cihazı olup olmadığının sorulması, belirlenir ise buna ilişkin tespiti yapılan POS cihazlarına ilişkin suç tarihlerini kapsayacak şekilde hesap dökümlerinin getirtilmesi, suç tarihlerine göre POS cihazlarından yapılan alışverişler karşılığında bankaya komisyon ödenip ödenmediği ve ödenmiş ise miktarlarının sorulması, hesap dökümlerinde adı geçen kişilerin bir kısmı dinlenilerek gerçekten alışveriş yapıp yapmadıklarının tespit edilmesi, sanık hakkında ilgili Vergi Dairesine ihbarda bulunularak vergi tekniği raporu düzenlenmesinin, düzenlenmişse mahkemeye gönderilmesinin istenmesi, sanığın tefecilik yapıp yapmadığına dair kolluk marifetiyle araştırma yaptırılmasından sonra toplanan tüm deliller irdelenerek hasıl olacak sonuca göre suçun sübutunun ve niteliğinin tayini gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Sanığın üzerine atılı Vergi Usul Kanununa muhalefet suçunun ayrı bir suç oluşturduğu gözetilmeden, TCK’nın 44. maddesi dikkate alınarak hakkında CMK’nun 223/2 maddesi gereğince müsnet suçtan ceza verilmesine yer olmadığına ve beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.