YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/2795
KARAR NO : 2020/1771
KARAR TARİHİ : 09.11.2020
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma, tehdit
Hüküm : 1- Tefecilik suçundan açılan davanın zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmasına,
2-Tehdit suçundan beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar haklarında tefecilik suçundan verilen davaların zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılma kararlarına yönelik müşteki …’ın temyiz itirazları ile sanıklar haklarında kurulan beraat hükümlerine yönelik Hazine vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında tefecilik suçundan açılan kamu davalarına CMK’nın 237. maddesine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen müşteki …’ın katılma hakkı olmadığı, yine mahkemece usulsüz olarak verilen katılma kararının da hükümleri temyiz hakkı vermeyeceği, yine sanıklar hakkında tehdit suçundan açılan kamu davalarında da CMK’nın 237. maddesine göre doğrudan zarar görmeyen Hazinenin bu suçtan açılan kamu davalarına katılmasının mümkün olmadığı, mahkemece usulsüz olarak verilen katılma kararının hükümleri temyiz hakkı vermeyeceği, bu itibarla tefecilik suçu bakımından müşteki …’ın, tehdit suçu bakımından Hazinenin kurulan hükümleri temyiz yetkisi bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca … ve Hazine vekilinin temyiz isteminin REDDİNE,
2-Sanıklar haklarında tehdit suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik katılan …’ın temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılanın temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3-Sanıklar haklarında tefecilik suçundan kurulan hükümlere yönelik katılan Hazine vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Müşteki ve tanık beyanları ile sanıklar savunması, dosyadaki bilgi ve belgelere göre 2002 yılında sanıklardan faizle para aldığı anlaşılsa da tarihin kesin olarak belirlenememesi nedeniyle sanıklar lehine değerlendirme ile suç tarihinin 01/01/2002 olarak kabulü gerektiği, suç tarihinin 01/01/2002 tarihi yerine gerekçeli karar başlığında 2002 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıkların işlediği iddia edilen tefecilik suçunun kanunda öngörülen cezasının üstü sınırı
itibarıyla 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen beş yıllık asli ve yedi yıl altı aylık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, suç tarihi olan 01/01/2002 ile hüküm tarihi arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği nazara alınarak kamu davalarının düşmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, kamu davasının ortadan kaldırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasında yer alan “ortadan kaldırılmasına ibaresi yerine CMK 223/8 maddesi gereğince düşmesine” şeklindeki ibaresinin yazılması suretiyle usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.