YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/2465
KARAR NO : 2020/1858
KARAR TARİHİ : 10.11.2020

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik, 5464 sayılı Yasaya muhalefet
Hüküm : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık … hakkında tefecilik suçundan verilen beraat kararına yönelik katılan hazine vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1-UYAP sisteminden yapılan sorgulamada; sanık hakkında, bu dosya ile birlikte incelenen Gaziantep 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.11.2015 günlü ve 2014/493 Esas, 2015/625 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında tefecilik suçundan beraat hükmü verildiği, dosyanın temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 2020/6376 Esasına kaydedildiği, suç tarihinin 2009, iddianame tarihinin 24.10.2014 olduğu, temyize konu bu kamu davasında ise suç tarihinin 2013, iddianame tarihinin 27.12.2013 olması karşısında; sanığın hukuki kesinti bulunmayan eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme tek tefecilik suçunu oluşturması ve davalar arasında da suçun sübutunun değerlendirilmesi ve nitelendirilmesi bakımından CMK’nın 8/1. maddesinde yer aldığı şekilde hukuki ve fiili bağlantı bulunması nedeniyle, söz konusu dosyaların birleştirilmesi sonrasında TCK’nın 3/1 ve 61/1. maddeleri de gözetilerek sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerekirken yetersiz gerekçe ve eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a-Karar başlığında suç tarihinin tefecilik faaliyeti olarak kabul edilen son eylem tarihi yerine hatalı olarak suç duyurusu tarihi olan 2013 yılı gösterilmesi,
b-Maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması bakımından, sanığın tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılması, dosyada yer alan Vergi Tekniği Raporunda 2011 yılı Ocak ve Şubat aylarında da tefeciliğe konu işlemlerin tespit edilmesi ile bu işlemlere ilişkin faiz gelirinin hesaplanması karşısında bu tespitin hangi gerekçeyle dikkate alınmadığının gerekçeli kararda tartışılmaması,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 10.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.