Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2020/1174 E. 2020/1860 K. 10.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/1174
KARAR NO : 2020/1860
KARAR TARİHİ : 10.11.2020

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tayin olunan ceza miktarına göre yasal koşulları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı temyiz inceleme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 318. maddesi gereğince reddiyle, temyiz incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
1-TCK’nın topluma karşı suçlar bölümünde 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçunun kazanç elde etmek amacıyla borç para verilmesiyle oluşacağı, mağdur … yanında tanık … ve soruşturmadaki beyanına itibar edilen tanık …’in de sanıktan faiz karşılığında borç para aldıklarının ifadelerinde belirtmeleri dikkate alındığında, sanığın birden çok kişiye faizle para verdiği, eylemi zincirleme olarak gerçekleştirdiği anlaşıldığı halde, mahkemenin mağdur …’dan bir kez faiz karşılığı aldığı borç para için verdiği birden fazla senet nedeniyle zincirleme suç hükümleri uyarınca cezada arttırıma gidilerek gerekçede hataya düşülmesi, zincirleme suçlarda son suçun işlendiği günün suç tarihi olduğunun gözetilmemesi,
2-Kabule göre de;
a) CMK 226/2 maddesine aykırı şekilde iddianamede sevk maddesi gösterilmediği halde sanığa ek savunma hakkı tanınmadan TCK 43/1. maddesi gereğince artırım yapılması,
b) Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve Esas 2014/140, Karar 2015/85 sayılı Kararının 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK’nın 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 10.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.