Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2015/957 E. 2015/8452 K. 24.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/957
KARAR NO : 2015/8452
KARAR TARİHİ : 24.12.2015

Mahkemesi : Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : 1- Sanık …. hakkında; TCK’nın 188/3, 62, 53, 52/2-4, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet 2- Sanık … hakkında; TCK’nın 188/3, 53, 52/2-4, 63, 2918 sayılı Kanunun 119. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Aralarındaki bağlantı nedeniyle, Dairemizin 2015/16581 esasına kayıtlı … Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/223 esas sayılı dava dosyasıyla birlikte yapılan değerlendirme sonrasında dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık …. hakkında kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2- Sanık … hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
a- Temyize konu olup aynı gün incelenen… Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/223 esas sayılı dosyasıyla aralarındaki hukuki ve fiili bağlantı dikkate alınarak davaların birleştirilmesi yoluna gidilip, tüm deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle, sanığa yüklenen 22.02.2004 tarihli suç ile bu davaya konu olan 12.01.2004 tarihli suçun “bir suç işleme kararının icrası kapsamında” işlenip işlenmediği ve buna bağlı olarak belirtilen suçların zincirleme suç oluşturup oluşturmadığı tartışılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
b- Uygulamaya göre ise;
5237 sayılı TCK’nın 5 ve 53. maddeleri ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 1. maddesi hükmü gereğince, sanık hakkında 2918 sayılı Kanunun 119. maddesinin uygulanmasına olanak bulunmaması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 24.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.