Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2015/949 E. 2016/833 K. 08.02.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/949
KARAR NO : 2016/833
KARAR TARİHİ : 08.02.2016

Mahkemesi : ……… . Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

1- Sanık …… …… hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;

Sanığa atılı “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçu için suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nın 403/5. maddesinde belirlenen cezanın süresi itibariyle, anılan Kanunun 102/4. maddesinde öngörülen zamanaşımı, sorgu tarihi olan 01.12.2004 ve inceleme tarihi arasında gerçekleştiğinden, hükmün BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, sanık hakkındaki davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,

2- Sanıklar ….. ….., ….. …… ve ……. ……. hakkında kurulan hükme yönelik temyize gelince;

TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, bu hakları kullanmaktan yoksunluğunun; (3) numaralı fıkra gereğince kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, (2) numaralı fıkra gereğince ise diğer haklar ve yetkiler yönünden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi kanuna aykırı ise de; hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararı da dikkate alınarak bu hususların infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanıkların suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıkların yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;

a-) Sanık …… ……. hakkında 5252 sayılı Kanunun 5/2. maddesi hükmü karşısında suç tarihi itibariyle temel adli para cezasının “440 TL” yerine “445 TL” olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini,

b-) Sanık ….. …… hakkında 2918 sayılı Kanunun 119/1. maddesinin 6495 sayılı Kanunun 24. maddesi ile 12.07.2013 tarihinde yürürlükten kaldırılması nedeniyle sürücü belgesinin daimi olarak geri alınması olanağının ortadan kalkmış bulunması,

c-) Sanıklar …….. ve ….. …… hakkında belirlenen gün sayısının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan Kanun ve maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,

Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK’nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanıklar …. …… ve …… ….. hakkında kurulan hükümlerin gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin 3. bendine “bir günü” ibaresinden önce gelmek üzere “5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi, sanık Nuri Naktan hakkındaki hükmün 1. fıkrasındaki “445 YTL” ile 3. fıkrasındaki “370 YTL” ibarelerinin çıkartılarak yerlerine “440 TL” ve “366 TL” ibarelerinin yazılması ve anılan sanık hakkındaki sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin bölümün karardan çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.