YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8155
KARAR NO : 2015/8258
KARAR TARİHİ : 17.12.2015
Mahkemesi : Asliye Ceza
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : 1- Kenevir ekme suçu için 2313 sayılı Kanunun 23/son, TCK’nın 62/1, 53, 58/2-b-7, 54. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu için 191/2-3-4-5. maddeleri uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen kararın incelenmesinde;
TCK’nın 191. maddesinde değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 28.06.2014 tarihine kadar verilen kararlarla ilgili olarak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Dairemizce de benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, inceleme yapılmasına yer olmadığına, gereğinin merciince yerine getirilmesine,
2- Sanık hakkında kenevir ekme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelenmesinde;
Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal eden Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonucuna uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebein niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 17.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.