Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2015/6768 E. 2016/141 K. 14.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6768
KARAR NO : 2016/141
KARAR TARİHİ : 14.01.2016

Tebliğname No : 10 – 2011/229002
Mahkemesi : Aydın 2. Ağır Ceza
Tarihi : 28.03.2011
Numarası : 2009/268 – 2011/117
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, kenevir ekme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sosyal Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumu vekilinin temyiz isteğinin incelenmesinde;
Uyuşturucu ve uyarıcı madde suçları; 5237 sayılı TCK’nın ikinci kitabının “topluma karşı suçlar” başlıklı üçüncü kısmının, “kamunun sağlığına karşı suçlar” başlıklı üçüncü bölümünde düzenlenmiştir. Bu suçların mağduru toplumdur, kamudur. Kişilerin CMK’nın 237. maddesi anlamında bu suçlardan doğrudan zarar görmeleri söz konusu olmadığından açılan davaya katılmaya ve verilen hükmü temyiz etmeye hakları yoktur. Bu nedenle uyuşturucu madde ticareti yapma suçu yönünden hukuki değerden yoksun katılma kararı da hükmü temyize hak vermeyeceğinden Sosyal Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumu vekilinin anılan suça ilişkin temyiz isteminin CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık A.. B.. hakkında kurulan hükümlere yönelik Cumhuriyet savcısı ve sanığın temyizine gelince;
Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanık A.. B.. hakkında kenevir ekme suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, uyuşturucu madde ticareti yapma suçunun sübuta ermediği kabul edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Cumhuriyet savcısı ve sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle beraat ve mahkumiyete dair hükümlerin ONANMASINA, 14.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.