Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2015/4085 E. 2015/6925 K. 05.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4085
KARAR NO : 2015/6925
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

Tebliğname No : 10 – 2009/253447
Mahkemesi : Yozgat Ağır Ceza
Tarihi : 01.07.2009
Numarası : 2009/84 – 2009/185
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
CMK’nın 225. maddesi gereğince, hükmün ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve fail hakkında verileceği dikkate alınarak, iddianame içeriği itibariyle sanık G.. D.. hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçlarından dava açıldığı anlaşıldığından, iddianamenin sanıklar hakkında uygulanması istenen kanun maddelerinin gösterildiği bölümünde sanık G.. D..’ın adı yerine diğer sanık M.. Ö..’ın adının ikinci kez yazılması maddi hata olarak kabul edilmiştir.
1- Sanıklar hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2012 tarih ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı, üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK’nın 191. maddesinin suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan 2. fıkrası gereğince verilen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesine,
2- Sanıklar hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde ise:
Uyuşturucu madde kullandıkları Adli Tıp Kurumu Ankara Grup Başkanlığı Kimya İhtisas Dairesi’nin 27.10.2008 tarihli raporu ile belirlenen sanıkların savunmalarının aksine, kendilerinde ele geçirilen ve kullanma sınırları içinde kalan uyuşturucu maddeleri kullanma amacı dışında bir amaçla bulundurduklarına ilişkin, kuşku sınırlarını aşan yeterli ve kesin delil bulunmadığı, bu hali ile eylemlerinin bir bütün olarak “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu” oluşturacağı ve sanıkların hukuki durumunun buna göre tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan hükümlerin BOZULMASINA, 05.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.