YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1928
KARAR NO : 2015/5490
KARAR TARİHİ : 27.05.2015
Mahkemesi : Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : 1- Sanık … hakkında; TCK’nın 191/6. maddesi yollamasıyla 191/2-3-4, 63, 54. maddeleri uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri, müsadere 2- Sanık … hakkında; TCK’nın 188/3, 192/3, 62, 53, 63, 58, 54. maddeleri uyarınca mahkumiyet, müsadere
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık.. hakkında kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen kararın incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, inceleme yapılmasına yer olmadığına, gereğinin merciince yerine getirilmesine,
2- Sanık… hakkındaki hükmün incelenmesine gelince;
a- 28.12.2008 tarihinde… plakalı minübüste yapılan arama sırasında sanık … ile birlikte seyahat eden …’tan ele geçirilen ve sanığın içmek için aldığı uyuşturucu maddeyi naklederken yakalandığı yönündeki savunmasının aksine kişisel kullanım miktarındaki suça konu esrarı, satma veya başkasına verme gibi kullanma dışında bir amaç için bulundurduğuna dair kuşku sınırlarını aşan yeterli ve kesin delil bulunmadığı, sabit olan fiilinin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturduğu, hukuki durumunun buna göre tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
b- … Kriminal Polis Laboratuvarınca alınan uyuşturucu maddeye ilişkin numunelerin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
c- Kabul ve uygulamaya göre de;
1- Tekerrüre esas alınan mahkumiyet hükmünün elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan verildiği, sanığın adli sicil kaydında başkaca tekerrüre esas mahkumiyetin bulunmadığı, hüküm tarihinden sonra 05.07.2012 tarih ve 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrasında; elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyeti bulunan kişinin anılan kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 6 ay içinde zararı tamamen tazmin etmesi halinde verilen cezanın tüm sonuçlarıyla ortadan kaldırılacağının hükme bağlanması karşısında, sanığın anılan madde kapsamında bir başvurusunun olup olmadığı, zararı tamamen tazmin edip etmediği araştırılarak, sonucuna göre tekerrür hususunda yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
2- Koşulları oluşmadığı halde sanık hakkında TCK’nın 193. maddesinin 3. fıkrasının uygulanması suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 27.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.