YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1880
KARAR NO : 2016/95
KARAR TARİHİ : 13.01.2016

Tebliğname No : 10 – 2011/193001
Mahkemesi : Salihli Ağır Ceza
Tarihi : 01.03.2011
Numarası : 2010/364-2011/45
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma, kenevir ekme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanıklar A.. A.. ve R.. K.. hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan kurulan hükümlere yönelik incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Dairemizce de benimsenen 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, temyiz incelemesine yer olmadığına, gereğinin merciince yapılmasına,
2- Sanıklar A.. A.., R.. B.. ve K.. P.. hakkında kenevir ekme suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanıkların suçlarının sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar A.. A.., R.. B.. ve K.. P.. müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA,
3- Sanık H.. A.. hakkında kenevir ekme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;
Savunmasının aksine, hakkında verilen mahkumiyet hükmü onanarak kesinleşen diğer sanıklar A.. A.., R.. B.. ve K.. P..’ın kenevir ekme suçuna iştirak ettiğine dair kuşku sınırlarını aşan cezalandırılmasına yeterli, yasal ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden sanığın yüklenen suçtan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ile Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 13.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.