YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1832
KARAR NO : 2016/301
KARAR TARİHİ : 21.01.2016
Tebliğname No : 10 – 2009/235010
Mahkemesi : Manisa Ağır Ceza
Tarihi : 04.06.2009
Numarası : 2008/109 – 2009/302
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, suç tarihinin 18.12.2006 yerine, 17.10.2006 olarak yanlış yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata kabul edilmiştir
1- Sanıklar G.. T.. ile R.. İ.. hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan verilen karara yönelik yapılan incelemede;
TCK’nın 191. maddesinde değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun’un yürürlüğe girdiği 28.06.2014 tarihine kadar verilen kararlarla ilgili olarak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun, Dairemizce de benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, inceleme yapılmasına yer olmadığına, gereğinin merciince yerine getirilmesine,
2- Sanık Z.. İ.. hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
21.01.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.