Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2015/17284 E. 2016/97 K. 13.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/17284
KARAR NO : 2016/97
KARAR TARİHİ : 13.01.2016

Tebliğname No : 10 – 2014/78177
Mahkemesi : Tarsus 2. Ağır Ceza
Tarihi : 13.11.2013
Numarası : 2013/126 – 2013/248
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, suç üstlenmeye azmettirme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
1-Sanık G.. T.. hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan beraat hükmünün incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması gerekçeleri gösterilerek, mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle beraate ilişkin hükmün ONANMASINA,
2- Sanıklar A.. K.., A.. D.., N.. T.., Serkan Kesici ve T.. K.. hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanık T.. K.. ile fikir ve eylem birliği içinde atılı suçu birlikte işlediği dosya kapsamından anlaşılan sanık A.. D.. hakkında TCK’nın 39/2. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanıkların suçlarının sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde, sanık A.. D.. yönünden yapılan eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar A.. K.., A.. D.., N.. T.., Serkan Kesici ve T.. K.. müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3- Sanık A.. Z.. hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde aşağıdaki düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan; sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suçun işlendiği tarihte 15-18 yaş grubunda olan sanık hakkında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106/4 maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının, hapse çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK’nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevirileceğine ilişkin bölümün hükümden çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
4- Sanık A.. K.. hakkında suç üstlenme suçuna azmettirme suçlarından ve sanık E.. Y.. hakkında uyuşturucu madde ticareti suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
a- Sanık A.. K.. yönünden;
Aynı suç işleme kararının icrası kapsamında tek bir fiille, D.. S.., S.. G.. ve M.. K..’ı suç üstlenme suçuna azmettiren sanık hakkında, bir kez cezaya hükmolunup zincirleme suç nedeniyle TCK’nın 43. maddesinin uygulanması yerine üç ayrı mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
b- Sanık E.. Y.. yönünden;
Sanık hakkında 27/03/2013 tarihinde bulunduğu evde yapılan aramada ele geçirilen 34 adet hap ve 25 gram esrar maddesi nedeniyle uyuşturucu madde ticareti yaptığından bahisle dava açılmış olup, Adli Tıp Kurumu Adana Grup Başkanlığı Kimya İhtisas Dairesi’nin 16/05/2013 tarihli raporuna göre hapların kafein içerdiğinin belirtilmesi karşısında uyuşturucu ve uyarıcı madde olarak kabul edilemeyeceği, kişisel kullanım miktarındaki 25 gram esrarın ise sanığın savunmasının aksine kullanma amacı dışında satma veya başkalarına verme gibi bir maksatla bulundurduğuna dair delil bulunmadığı, bu haliyle sanığın eylemi TCK’nın 191. maddesinde düzenlenen kullanmak maksadıyla uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturmakta ise de;
27.03.2013 tarihinde Deniz Gezer, K.. Z.. ve G.. Z.. ‘in ikametlerinde toplam 142 adet kullanıma hazır defter kağıdına sarılı vaziyette ele geçirilen esrarlardan birinin üzerindeki parmak izi ile sanığın sol el baş parmak izinin aynı olduğu 01.07.2013 tarih ve 2013/795 sayılı ekspertiz raporuna göre belirlendiğinin anlaşılması karşısında, bu uyuşturucu maddeler yönünden Cumhuriyet Başsavcılığına gereğinin takdir ve ifası için suç duyurusunda bulunulup sanık hakkında dava açılması halinde bu dosya ile birleştirilip tüm deliller birlikte değerlendirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup sanık E.. Y.. ve müdafii ile sanık A.. K.. müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, hükümlerin BOZULMASINA, 13.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.