YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1305
KARAR NO : 2016/53
KARAR TARİHİ : 12.01.2016

Tebliğname No : 10 – 2009/116789
Mahkemesi : Kırıkkale Ağır Ceza
Tarihi : 20.01.2009
Numarası : 2008/233 – 2009/2
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, uyuşturucu madde kullanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin ”23.01.2008” yerine ”16.01.2008” olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.
1- Tüm sanıklar hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükümlere yönelik incelemede;
Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanıkların suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezaları azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık M.. B.. müdafii ile sanıklar G.. K.., H.. H.. S.., M… S… ve D… Ü… (N..)’ın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanık G.. K..’nun tekerrüre esas alınan Kırıkkale 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 06.11.2005 tarihli ve 2006/123 esas, 2006/286 karar sayılı kararına konu 140 Türk Lirası adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün 1412 sayılı CMUK’nın 305/son maddesine göre kesin nitelikte olması ve tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden mükerrirlere ilişkin infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
b) Ankara Kriminal Polis Laboratuvarınca alınan numunelerin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK’nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkralarında yer alan sanık G.. K.. hakkında tekerrür uygulamasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması, hüküm fıkralarının müsadereye ilişkin bölümüne “uyuşturucu” ibaresinden sonra gelmek üzere “ile Ankara Kriminal Polis Laboratuvarınca alınan numunelerin” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Sanıklar M.. B.., H.. H.. S…, M.. S.. ve G.. K.. hakkında uyuşturucu madde kullanma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyize gelince;
Sanıklar hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanıkların bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemedikleri belirlendikten sonra;
a) Sanıklar hakkında aynı suçtan açılmış başka dava yoksa veya sanıklar bu suçu daha önce işledikleri suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş değillerse, bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan sanıklar hakkında, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK’nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına”,
b) Sanıklar bu suçu, daha önce işledikleri suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemişler ise, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK’nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. B.. müdafii ile sanıklar G.. K.., H.. H.. S.. ve M.. S…’nin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 12.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.