YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1126
KARAR NO : 2016/9
KARAR TARİHİ : 11.01.2016

Tebliğname No : 10 – 2007/83816
Mahkemesi : İstanbul 14. Ağır Ceza
Tarihi : 06.12.2006
Numarası : 2004/303 – 2006/257
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar M.. K.. ve Ö.. Ü.. hakkında hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
1- Sanık M.. K.. hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanıklar Ö.. Ü.. ve H.. G.. hakkında kurulan hükümlere yönelik temyize gelince;
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanıkların suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a- Sanık H.. G.. hakkında 5252 sayılı Kanunun 5/2. maddesi hükmü karşısında suç tarihi itibariyle temel adli para cezasının “440 TL” yerine “445 TL” olarak belirlenmesi sonucu fazla ceza tayini,
b- 5237 sayılı TCK’nın 5 ve 53. maddeleri ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 1. maddesi hükmü gereğince 01.01.2009 tarihi ve sonrasında sanık Ö.. Ü.. hakkında 2918 sayılı Kanunun 119. maddesinin uygulanması imkanının, 2918 sayılı Kanunun 119/1. maddesinin 6495 sayılı Kanunun 24. maddesi ile 12.07.2013 tarihinde yürürlükten kaldırılması nedeniyle sanık H.. G.. hakkında sürücü belgesinin daimi olarak geri alınması olanağının ortadan kalkmış bulunması,
c- Sanık H.. G.. hakkında lehine kabul ile 765 sayılı TCK hükümleri uygulanmasına karar verilmesine rağmen cep telefonu ile sim kartın müsaderesinde 765 sayılı TCK’nın 36. maddesi yerine 5237 sayılı TCK’nın 54. maddesi yazılarak karma uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, hükümlerin bu nedenlerle BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK’nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; Sanık H.. G.. hakkındaki hükmün 1. fıkrasındaki “445 YTL” ile 3. fıkrasındaki “371 YTL” ibarelerinin çıkartılarak yerlerine “440 TL” ve “366 TL” ibarelerinin yazılması, sanıklar Ö.. Ü.. ve H.. G.. hakkındaki sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin bölümlerin hüküm fıkralarından çıkartılması, sanık H.. G.. hakkındaki cep telefonu ve sim kartların müsaderesine ilişkin bölümünden “5237 sayılı TCK 54 maddesi” ibaresi çıkartılarak yerine “765 sayılı TCK’nın 36. maddesi” ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.