YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1107
KARAR NO : 2016/883
KARAR TARİHİ : 08.02.2016
Mahkemesi : …………. Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü :
Sanıklar …. …. ve … ….. müdafii olan Av. ……….’un 28.09.2006 tarihli dilekçe içeriği karşısında, temyizin sanık ….. .. hakkında kurulan hükümlere yönelik olduğu, sanık ….. …. hakkında kurulan hükmün temyiz edilmediği anlaşıldığından tebliğnamedeki (1) nolu düşünce benimsenmemiştir.
A) Sanıklar ………… ve ……… hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin incelenmesinde:
Sanıkların TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasında yazılı hakları kullanmaktan yoksunluklarının “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar“ sürmesine karar verilerek, bu maddenin (3) numaralı fıkrasına aykırılık oluşturulması kanuna aykırı ise de; hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararı da dikkate alınarak bu hususların infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanıkların suçlarının sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezaları azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA,
B) Sanık ….. ….. hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde:
Sanığın TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasında yazılı hakları kullanmaktan yoksunluğunun “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar“ sürmesine karar verilerek, bu maddenin (3) numaralı fıkrasına aykırılık oluşturulması kanuna aykırı ise de; hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararı da dikkate alınarak bu hususların infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 5 ve 53. maddeleri ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 1. maddesi hükmü gereğince sanık hakkında 2918 sayılı Yasa’nın 119. maddesinin uygulanmasına olanak bulunmadığının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanık hakkında 2918 sayılı Kanunun 119. maddesinin uygulanması” ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
C) Sanıklar ………, …… ……, …….. ……. ve ……. ……. hakkında kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde:
Suçun işlendiği 30.03.2004 tarihi ile inceleme tarihi arasında 765 sayılı TCK’nın 102. maddesinin 4. fıkrası ve 104. maddesinin 2. fıkrasında öngörülen 7 yıl 6 aylık uzatmalı dava zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından, diğer yönleri incelenmeksizin, hükümlerin BOZULMASINA; 5320 sayılı Kanun’un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesinin 8. fıkrası gereğince sanıklar hakkındaki kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 08.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.