YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1023
KARAR NO : 2015/8278
KARAR TARİHİ : 21.12.2015

Mahkemesi : Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : 1- Sanık … hakkında: 5237 sayılı TCK’nın 191/2-5. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına
2- Sanık … hakkında: 5237 sayılı TCK’nın 188/3, 62, 53, 63, 54. maddeleri uyarınca mahkumiyet, müsadere

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık … hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan verilen karara yönelik incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Dairemizce de benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK’nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, inceleme yapılmasına yer olmadığına, gereğinin merciince yerine getirilmesine,
2- Sanık …hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;

Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde aşağıda belirtilen hususlar dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;

A- Sanık hakkında hükmedilen gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun ve maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
B- 5237 sayılı TCK’nın 5 ve 53. maddeleri ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 1. maddesi hükmü gereğince sanık hakkında 2918 sayılı Kanunun 119. maddesinin uygulanması olanağının ortadan kalkmış bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK’nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında gün para cezasının günlüğü 20 TL’den çevrilmesine ilişkin bendine “bir günü” ibaresinden sonra gelmek üzere “5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi ve sanık hakkındaki sürücü belgesinin geri alınması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması, suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.