YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/4606
KARAR NO : 2023/2831
KARAR TARİHİ : 09.05.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi
KARAR : Davanın kısmen kabulüne
İLK DERECE MAHKEMESİ : … 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen 6831 sayılı Orman Kanunu’nun (6831 Sayılı Kanun) 3302 sayılı Kanunla değişik 2/B maddesi uygulamalarının yok hükmünde sayılması istemine ilişkin davadan dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı Orman İdaresi vekili ile davalılardan Hazine vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davacı Orman İdaresinin başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ancak Hazine başvurusu ile ilgili olarak herhangi bir karar verilmediğinden dosya Bölge Adliye Mahkemesine işlemsiz iade edilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yukarıda tarih ve sayısı belirtilen ek kararla davalı Hazinenin de istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı Orman İdaresi vekili ile davalılardan Hazine vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
1. Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yörede 3116 sayılı Orman Kanunu (3116 sayılı Kanun) hükümleri uyarınca 1939 yılında orman tahdidi yapılmış ve taşınmazlar orman sınırları içinde kalmış, 19.04.1990 tarihinde ilân edilerek kesinleşen 3302 sayılı Kanun ile değişik 2/B maddesi uygulaması ile de dava konusu taşınmazlar orman sınırları dışına çıkarılmıştır.
2. Davacı Orman İdaresi vekili dava dilekçesinde, dava konusu alanda 1939 yılında 3116 sayılı Kanuna göre orman tahdidi yapılarak kesinleştiğini, daha sonra 1988 yılında 94 nolu orman kadastro komisyonu tarafından 3302 sayılı Kanun ile değişik 2/B maddesi uygulaması yapıldığını ve 19.04.1990 tarihinde ilan ilan edildiğini, bu çalışmalar sırasında halen orman niteliği taşıyan yerlerin orman dışına çıkarıldığını, bu hususların müfettiş incelemeleri ile de tespit edildiğini, 2/B işlemini yapan memurlar hakkında suç duyurusunda bulunulduğunu ancak … Cumhuriyet Savcılığı tarafından zamanaşımı nedeniyle takipsizlik kararı verildiğini, hatalı 2/B işlemlerinin yok hükmünde sayılması için … 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2002/15 Esas sayılı dosyası ile dava açıldığını ancak mahkeme tarafından hak düşürücü süre nedeniyle davanın reddine karar verildiğini, kararın Orman İdaresince temyiz edildiğini, temyiz üzerine Yargıtay (kapatılan) 20. Hukuk Dairesi tarafından kararın onandığını ancak onama ilamı içeriğinde orman kadastro komisyonu üyelerinin görevlerini kötüye kullanarak ya da kendilerine verilen görevlerin dışına çıkarak yaptıkları işlemler hukuk ve ceza davalarına konu olmuşsa bu kişiler tarafından yapılan işlemler yok hükmünde sayılacağından yönetim tarafından herhangi bir süreye bağlı kalınmaksızın işlemlerin iptali için dava açılabilirse de böyle bir davanın hasımsız görülemeyeceğinin belirtildiğini, bu nedenle eldeki davaların açıldığını açıklayarak, dava konusu taşınmazların 2/B çalışmalarının yok hükmünde sayılmasına, taşınmazların vasfının orman olarak düzeltilmesine, tapu kayıtlarına konulan şagil şerhlerinin terkinine karar verilmesini istemiştir.
II. CEVAP
1. Davalılardan Hazine vekili cevap dilekçesinde özetle; Hazineye husumet yöneltilmesinin doğru olmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
2. Gerçek kişi davalılar, davaya cevap vermemişlerdir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; toplanan deliler, kadastro tutanakları, tapu kayıt ve krokileri, hava fotoğrafları ve haritaları, yerinde yapılan keşif, alınan bilirkişi heyeti raporu ve itirazlar üzerine alınan ek raporlar, … 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2002/15 Esas, 2002/527 Karar sayılı karar örneği, Mahkemenin 2014/615 Esas, 2015/389 Karar sayılı karar örneği, onanmasına ait Yargıtay ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu 108 ada 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9 parsel sayılı taşınmazların orman vasfında olmadığı, 108 ada 1 ve 8 parsel sayılı taşınmazların orman vasfında olduğu gerekçesiyle, 108 ada 1 ve 8 nolu parseller yönünden açılan davanın kabulü ile bu parsellerin eylemli orman niteliğinde olduğunun tespitine; 108 ada 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9 parsel sayılı taşınmazlar yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, davacı Orman İdaresi vekili ile davalılardan Hazine vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1. Davacı Orman İdaresi vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; dava konusu alanda yapılan 2/B işlemlerinin, Orman Kadastro Komisyonu üyelerinin görevlerini kötüye kullanmaları nedeniyle yok hükmünde olduğunu, bu nedenle eldeki davanın herhangi bir süreye bağlı kalınmaksızın açılabileceğini açıklayarak, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın kabulüne karar verilmesini istemiştir.
2. Davalılardan Hazine vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; eksik inceleme ile karar verildiğini, Hazinenin yasal hasım olduğundan aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğunu açıklayarak, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, çekişmeli taşınmazların 19.04.1990 tarihinde ilan edilerek kesinleşen 3302 sayılı Kanun ile değişik 2/B madde uygulamasında 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışarısında çıkarılan yerde kaldığı, Orman İdaresince bu çalışmalara karşı süresinde itiraz edilmediği ve Orman İdaresinin dava açtığı tarihte 2/B maddesi uygulamasına itiraz süresinin dolduğu ve çalışmaların kesinleştiği ve mahallinde yapılan keşif sonucu dosyaya ibraz edilen orman bilirkişi raporunda dava konusu 108 ada 1 ve 8 nolu parsellerin eylemli orman vasfında, diğer parsellerin ise ev ve bahçe olarak kullanıldığının, üzerlerinde orman ağacının bulunmadığının, 2007 ortofoto görüntüsünde de benzer durumun söz konusu olduğunun anlaşıldığı, 108 ada 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 9 nolu parsellerin eylemli orman durumunda bulunmadığı, aynı mahiyetteki … 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin davanın reddine dair verilen 2014/615 Esas, 2015/389 Karar sayılı kararının davacı İdare tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (kapatılan) 20. Hukuk Dairesinin 29.05.2017 tarihli ve 2015/17038 Esas, 2017/4657 Karar sayılı kararıyla onandığı, davanın bir kısım parseller yönünden kabulüne, bir kısım parseller yönünden reddine karar verilmiş olmakla diğer davalılarla birlikte davalı Hazine aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesinin usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle davacı Orman İdaresi vekili ile davalılardan Hazine vekilinin istinaf başvurularının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353/(1)-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, davacı Orman İdaresi vekili ile davalılardan Hazine vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı Orman İdaresi vekili temyiz dilekçesinde; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçeleri tekrar ederek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını istemiştir.
2. Davalılardan Hazine vekili temyiz dilekçesinde istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçeleri tekrar ederek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, dava konusu alanda 19.04.1990 tarihinde ilan edilerek kesinleşen 3302 sayılı Kanun ile değişik 2/B madde uygulamasının yok hükmünde sayılıp sayılmayacağı hususunda toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun’un 369/1, 370 ve 371 inci maddeleri, 3116 sayılı Kanun, 6831 sayılı Kanun,
3. Değerlendirme
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararlarındaki gerekçelere, 6100 sayılı Kanun’un 369/1 inci maddesi de gözetilerek yapılan incelemede aynı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden biri de bulunmadığına göre, temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup davacı Orman İdaresi vekili ile davalılardan Hazine vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesinin 17.12.2019 tarihli ve 2019/631 Esas, 2019/2946 Karar sayılı kararı ile 30.05.2022 tarihli ve 2019/632 Esas, 2019/2946 Karar sayılı ek kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Hazine ve Orman İdaresi harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
09.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.