Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2021/2667 E. 2021/5595 K. 29.06.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/2667
KARAR NO : 2021/5595
KARAR TARİHİ : 29.06.2021

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Aksaray 2. Aile Mahkemesinin 29.06.2017 tarihli ve 2019/1339 Esas, 2017/502 Karar sayılı kararıyla davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine dair kararın davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, kısmen reddine ilişkin kararının, davacı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 2018/1811 Esas, 2019/5633 Karar sayılı ilamı ile bozulmuş, bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesince, istinaf başvurusunun kabulüyle, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine ilişkin kararının davacı vekili tarafından temyizi üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesince 23.11.2020 tarihli ek kararla, davacı vekilinin temyiz isteminin karar tarihi itibariyle kesinlik sınırı altında olması nedeniyle reddine karar verilmiş, bu kez davacı vekili tarafından Bölge Adliye Mahkemesinin ek kararına karşı davacı vekilince temyiz isteminde bulunulması üzerine Dairemizin 08.03.2021 tarihli ve 2021/337 Esas, 2021/2017 Karar sayılı ilamı ile ek kararın onanmasına karar verilmiştir. Davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, mal rejiminin tasfiyesinden kaynaklanan alacak isteğine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne kısmen reddine dair verilen karara karşı davacı vekili tarafından tarafından istinaf yoluna başvurulması sonunda Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesince istinaf talebinin başvurusunun kısmen kabulüne kısmen reddine ilişkin kararının, davacı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 2018/1811 Esas, 2019/5633 Karar sayılı ilamı ile bozulmuş, bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesince, istinaf başvurusunun kabulüyle, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne kısmen reddine ilişkin kararının davacı vekili tarafından temyizi üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesince 23.11.2020 tarihli ek kararla, davacı vekilinin temyiz isteminin karar tarihi itibariyle kesinlik sınırı altında olması nedeniyle reddine karar verilmiş, bu kez davacı vekili tarafından Bölge Adliye Mahkemesinin ek kararına karşı davacı vekilince temyiz isteminde bulunulması üzerine Dairemizin 08.03.2021 tarihli ve 2021/337 Esas, 2021/2017 Karar sayılı ilamı ile ek kararın onamasına karar verilmiş, dosya İlk Derece Mahkemesine gönderilmiş, bu kez de son olarak davacı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuş, İlk Derece Mahkemesince dosya Dairemize gönderilmiştir.
6100 Sayılı Kanun’a 6217 Sayılı Kanun’la ilave edilen Geçici 3. maddenin (1.) bendinde Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 Sayılı Kanun’un 26.09.2014 tarihli ve 5236 Sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlanmıştır. HUMK’tan faklı olarak HMK’de, Bölge Adliye Mahkemesince verilen ve Yargıtay dairesince incelenen kararlar için karar düzeltme yolu düzenlenmemiştir.
O halde, üç dereceli yargılama sistemine geçiş ile karar düzeltme yolu kaldırıldığından davacı vekilinin karar düzeltme istemine ilişkin başvuru dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 29.06.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.