YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/12753
KARAR NO : 2023/590
KARAR TARİHİ : 09.02.2023
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2018/471 E., 2019/303 K.
KARAR : Davanın kabulü
Taraflar arasındaki 10 yıl içinde genel mahkemede açılan orman kadastrosuna itiraz davasından dolayı yapılan yargılama sonunda verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonunda Yargıtay (Kapatılan) 20. Hukuk Dairesince İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulüne karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
1.Dava konusu taşınmazın bulunduğu yerde 12.07.2005 tarihinde ilan edilerek kesinleşen 6831 Sayılı Orman Kanunu (6831 Sayılı Kanun) uyarınca yapılan orman kadastrosu ve 3302 sayılı 31.8.1956 Tarihli ve 6831 Sayılı Orman Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun (3302 sayılı Kanun) ile değişik 2/B uygulaması bulunmaktadır.
2. Davacı … vekili dava dilekçesinde; yörede 2005 tarihinde ilk kez yapılan ve 12.07.2005 tarihinde ilan edilen orman kadastrosu ve 2/B uygulaması sırasında … ilçesi, … Köyünde bulunan çekişmeli taşınmazların orman sınırı içine alınması işleminin yanlış olduğunu, bu yere ait sınırlamanın iptali ile dava konusu 2630 ve 2631 parsel sayılı taşınmazların orman sınırları dışına çıkarılmasına karar verilmesini istemiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; ormanların devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerler olduğunu, özel mülkiyete konu olamayacakları için zilyetlik, zamanaşımı, imar-ihya yolu ile kazanılmasının mümkün olmadığını, bu ormanlara ait tapuların hukuken geçerli olmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 13.04.2016 tarihli ve 2015/72 Esas, 2016/170 Karar sayılı kararı ile “davanın kabulü ile dava konusu taşınmazların orman tahdit sınırları içerisine alınmasına ilişkin 94 nolu orman kadastro komisyonu başkanlığı işleminin iptali ile dava konusu taşınmazların orman tahdit sınırları dışına çıkarılmasına” karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 10.09.2018 tarihli ve 2018/1917 Esas, 2018/5422 Karar sayılı kararıyla, “dava konusu taşınmazlara komşu olan taşınmazlar hakkında açılan benzer dosyaların tespit edilmesi ve kesinleşmiş olmaları durumunda dosya kapsamına alınmaları ve eski belgeler üzerinde yöntemince orman araştırması yapılması gereğine değinilerek” bozulmuştur.
B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile “davanın kabulü ile; … İlçesi … Mahallesi .. Mevkiinde bulunan 2630 ve 2631 parsel numarasında kayıtlı taşınmazların orman tahdit sınırları içerisine alınmasına ilişkin 94 nolu orman kadastro komisyonu başkanlığı işleminin iptali ile dava konusu taşınmazın orman tahdit sınırları dışına çıkarılmasına” karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1. Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle; bilirkişi raporlarına itiraz süreleri dolmadan karar verildiğini, rapora itirazlarının dikkate alınmadığını eski memleket haritası ve hava fotoğrafları ve amenajman planlarında dava konusu taşınmazın Sarımeşe Devlet Ormanı kapsamında orman sayılan yerlerden olduğuna dair verilen kadastro komisyon gerekçelerinin de nazara alınmadığını belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, dava konusu taşınmazın orman sayılan yerlerden olup olmadığı hususuna ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 Sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (1086 Sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedinci fıkrası ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası, 6831 Sayılı Kanun’un 1 inci maddesi.
3. Değerlendirme
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyulan bozma ilamı doğrultusunda inceleme ve araştırma yapılarak, mevcut deliller takdir edilerek karar verildiğine, uygulanması gereken hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığına, bozmaya uyulmakla taraflar lehine ve aleyhine kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça imkan olmadığı gibi 6100 sayılı Kanun’un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerin biri de var olmadığına göre, İlk Derece Mahkemesi kararında yazılı gerekçeler dikkate alındığında temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup davalı vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ONANMASINA,
7139 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesi uyarınca Orman İdaresinden harç alınmasına yer olmadığına,
1086 sayılı Kanun’un 440/I maddesi gereğince Yargıtay ilamının tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yoluna başvurulabileceğine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,09.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.