Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2021/12426 E. 2023/2080 K. 05.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/12426
KARAR NO : 2023/2080
KARAR TARİHİ : 05.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
KARAR : Kısmen kabul, kısmen reddine

Taraflar arasındaki orman kadastrosuna itiraz davasından dolayı yapılan yargılama sonunda verilen karar temyiz incelemesi sonunda Yargıtay (Kapatılan) 20. Hukuk Dairesince bozulmuştur.

İlk Derece Mahkemesince bozma ilamına uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararı davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı … ve arkadaşları vekili dava dilekçesinde; Adana ili … ilçesi … Mahallesi çalışma alanında bulunan 347 ada 3 parsel (eski 258 parsel) sayılı tarla vasfındaki taşınmazın tapuda davacılar adına kayıtlı olduğunu, yörede 1998 yılında yapılan orman kadastrosu sırasında, öncesi tamamen tarım alanı olan taşınmazın kadastro komisyonu tarafından orman sayılarak kısmen orman alanı içinde bırakıldığını ileri sürerek, kadastro işleminin iptali ile taşınmazın orman sınırları dışına çıkarılmasını talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı … İdaresi vekili cevap dilekçesinde; davanın reddini savunmuştur.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 22.12.2010 tarihli ve 2008/781 Esas, 2010/829 Karar sayılı önceki kararı ile, davanın kısmen kabulüne, 01.11.2010 günlü bilirkişi raporuna ekli krokide (B) harfi ile gösterilen 18.453,00 m2 yüzölçümündeki bölüme yönelik orman kadastrosunun iptaline, krokide (A) harfi ile gösterilen bölüm yönünden davanın reddine karar verilmiştir.

IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, davalı … İdaresi vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

2. Temyiz incelemesi neticesinde, Yargıtay (Kapatılan) 20. Hukuk Dairesinin 16.05.2013 tarihli ve 2013/3755 Esas, 2013/5593 Karar sayılı ilamıyla hükmün onanmasına karar verildikten sonra davalı … İdaresi vekilinin karar düzeltme istemi üzerine bu kez aynı Dairenin 14.04.2014 tarihli ve 2013/10190 Esas, 2014/4509 Karar sayılı karar düzeltme ilamıyla, dava konusu taşınmazın tamamının dava konusu olmadığı sadece orman sınırları içerisinde kalan bölümlerin dava konusu olduğu gözönüne alınmak suretiyle yapılacak keşif sonucu orman sınırları içinde kalan bölümler tespit edilerek bu bölümlerin orman sayılan yerlerden olup olmadıklarının belirlenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gereğine değinilerek, onama kararının kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.

B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Bozma ilamı doğrultusunda yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, davanın kısmen kabulüne ve kısmen de reddine, çekişmeli 347 ada 3 parsel numaralı (eski 258 parsel) taşınmazın orman sınırları içinde kaldığı belirlenen ve dosyada bulunan, harita mühendisi B.Y. ve orman yüksek mühendisi A.G.’nin 11.11.2017 tarihli krokili raporlarında, “A” harfi ile belirtilen 2.300,79 m2’lik kısmının orman sayılan yerlerden olması nedeniyle bu kısma yönelik orman kadastrosuna yapılan itirazın reddine, “B” ve “C” harfleri ile gösterilen toplam 2.659,06 m2’lik kısmın orman sayılmayan yerlerden olması nedeniyle bu kısma yönelik orman kadastrosuna yapılan itirazın kabulü ile bu kısım açısından yapılan orman kadastrosunun iptaline ve orman sınırları dışına çıkarılmasına karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, davacılar vekili ve davalı … İdaresi vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı … ve arkadaşları vekili temyiz dilekçesinde özetle; orman kadastrosu kesinleşmeden süresinde dava açtıklarını, uzun yıllardır davacıların tarım alanı olarak kullandıkları A bölümü yönünden davalarının reddine karar verilmesinin doğru olmadığını, hükme dayanak bilirkişi raporlarının yetersiz olduğunu ileri sürerek, İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasını istemiştir.

2. Davalı … İdaresi vekili temyiz dilekçesinde özetle; B ve C harfleriyle gösterilen taşınmaz bölümleri yönünden verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, hak düşürücü sürelerin geçtiğini, taşınmazın devamlı muhafaza ormanı olarak ayrılmış olduğunu belirterek, İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasını istemiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, orman kadastrosuna itiraz davasıdır.

2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 Sayılı Kanun) Geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (1086 Sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedinci fıkrası ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası, 6831 sayılı Orman Kanunu

3. Değerlendirme
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyulan bozma ilamı doğrultusunda inceleme ve araştırma yapılarak, mevcut deliller takdir edilerek karar verildiğine, uygulanması gereken hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığına, bozmaya uyulmakla taraflar lehine ve aleyhine kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça imkan olmadığı gibi 6100 sayılı Kanun’un Geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerin biri de var olmadığına göre, İlk Derece Mahkemesi kararında yazılı gerekçeler dikkate alındığında temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup davacılar ve davalı vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ONANMASINA,

7139 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesi uyarınca Orman İdaresinden harç alınmasına yer olmadığına,

44,40 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 135,50 TL’nin temyiz eden davacıdan alınmasına,

1086 Kanun’un 440/I maddesi gereğince Yargıtay ilamının tebliğinden itibaren 15 … içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,

05.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.