YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/4163
KARAR NO : 2020/8164
KARAR TARİHİ : 10.12.2020
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Bursa 5. İcra Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Bursa 5. İcra Hukuk Mahkemesinin 23.05.2017 tarihli ve 2016/1375 Esas, 2017/496 Karar sayılı kararıyla davanın kabulüne karar verilmiş, Mahkeme hükmüne karşı davalı alacaklı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine şeklinde hüküm kurulmuş olup, bu kez davalı alacaklı vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı üçüncü kişi vekili, finansal kiralama sözleşmesine konu mahcuzların müvekkiline ait olduğunu belirterek, istihkak iddialarının kabulü ile hacizlerin kaldırılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, menkullerin finansal kiralama sözleşmesinde yazılı olan adresten farklı bir adreste haczedildiğini, Bursa 5. İcra Hukuk Mahkemesince takibin devamına karar verildiğini, bu nedenle davanın derdestlik yönünden reddini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davaya konu mahcuzların finansal kiralama sözleşmesine konu mallar olduğu, finansal kiralama sözleşmesinin tescilinin yapıldığı, finansal kiralamaya konu malların haczedilemeyeceği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş, davalı alacaklı vekilince istinaf yoluna başvurulmuştur.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesince hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre, mahcuz malların dosya içerisinde faturaları sunulmuş finansal kiralama sözleşmesine konu makinalar olduğunun tespit edildiği, bilirkişi raporunun hüküm kurmaya ve denetime elverişli olduğu, bu nedenlerle davanın kabulüne ilişkin kararda usul ve yasaya aykırı yön bulunmadığı belirtilerek, talebin esastan reddine karar verilmiş, hüküm davalı alacaklı vekilince bu kez temyiz edilmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK’nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
1. Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı alacaklı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2. Dava değeri, harçlandırılan değer olup, vekalet ücretinin de harcı tamamlanan bu değer üzerinden hesaplanması gerekir.
Davacı taraf kendisini vekille temsil ettirmiş ise, vekalet ücreti nispi harca tabi davalarda, davaya konu değer üzerinden takdir edilmesi gereklidir. Bu değer yukarıda ifade edildiği üzere harçlandırılmış değerdir. Ancak Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi 12. maddesi gereğince, tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla, tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenmelidir.
Somut olayda, dava açılırken maktu harç yatırılmak suretiyle istihkak iddiasında bulunularak haczin kaldırılması talep edilmiştir. Yargılama sırasında ise alacak tutarı veya mahcuz değeri üzerinden harç ikmal edilmediği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davacı tarafa harç tamamlatılmadan davanın kabulüne karar verilmiş olduğundan kararın verildiği tarih itibariyle geçerli Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre davacı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken nispi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmamıştır.
Ne var ki; bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HMK’nin 370. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı alacaklı vekilinin (1) nolu bentte yazılı nedenlerle sair temyiz taleplerinin reddine; (2) nolu bentte yazılı sebeplerle sınırlı olmak üzere temyiz talebinin kabulü ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi kararının 6100 sayılı HMK’nin 373/1. maddeleri uyarınca KALDIRILMASINA, İlk Derece Mahkemesi hüküm fıkrasının 2. bendindeki “Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 15.200,00 TL ücreti vekaletin” ibaresinin çıkartılarak yerine “660,00 TL maktu vekalet ücretinin ” kelimelerinin yazılması suretiyle düzeltilmesine, İlk Derece Mahkemesi hükmünün ve gerekçesinin düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 10.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.