YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/1098
KARAR NO : 2021/4913
KARAR TARİHİ : 09.06.2021
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Men’i Müdahale ve Eski Hale Getirme
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada bozma üzerine yapılan yargılama sonunda Mahkemece,davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Dava, çaplı taşınmaza yönelik elatmanın önlenmesi ve eski hale getirme istemine ilişkindir.
HMK’nin Geçici 3. maddesi uyarınca HUMK’un 427 ila 454. maddeleri temyiz tarihi itibariyle yürürlüktedir. HUMK’un 432. maddesi hükmüne göre temyiz süresi 15 gündür. Aynı Kanun’un 434. maddesinin 2. fıkrası hükmüne göre, temyiz isteği harca tabi ise, harcın yatırıldığı tarihte, harca tabi değilse temyiz defterine kayıt edildiği tarihte yapılmış sayılır. Dosya kapsamından; kararın kesin olarak verildiği ve gerekçeli kararın 26.06.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, kararın 08.09.2015 tarihinde kesinleştiğine dair şerh düşüldüğü, davalı … vekilinin 12.11.2015 tarihli dilekçesi ile; kanun yararına temyiz isteminde bulunduğu ve aynı tarihte temyiz yoluna başvurma ve karar harcını yatırdığı, davalı asilin ise 29.07.2015 tarihli dilekçe ile kararı temyiz ettiği görülmüştür.
Öncelikle belirtmek gerekir ki; elatmanın önlenmesi ve eski hale getirme talepli davalar değerine bakılmaksızın temyize tabidir. Mahkemece kesin olduğu belirtilerek elatmanın önlenmesi ve eski hale getirilmesine karar verilmesi doğru değildir. Öte yandan; her ne kadar davalı vekilince ibraz edilen 12.11.2015 havale tarihli dilekçede talebin kanun yararına temyiz olarak değerlendirilmesi talep edilmiş ise de kanun yararına temyiz ancak kesinleşmiş mahkeme kararlarına karşı başvurulabilen olağanüstü kanun yolu olup Adalet Bakanlığı Hukuk İşleri Genel Müdürlüğü tarafından da kanun yararına bozma talep edilmemiştir. Bu nedenle davalı asilin 29.07.2015 tarihli dilekçesinin temyiz talebi olduğu görülmekle temyiz incelemesine geçildi;
Temyiz süresi gerekçeli kararın davalı yana tebliğ edildiği 26.06.2015 tarihinden işlemeye başlamakta olup, bu tarihten itibaren temyiz dilekçesinin ibraz edildiği 29.07.2015 tarihine kadar 15 günlük temyiz süresinin geçmiş olduğu anlaşılmıştır. Süresinden sonra yapılan temyiz isteminin geçersiz olduğu ve davalının temyiz süresi geçirildikten sonra hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından davalının temyiz dilekçesinin süreden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda izah edilen nedenlerle davalının temyiz dilekçesinin süreden REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 09.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.