YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/4007
KARAR NO : 2019/8504
KARAR TARİHİ : 03.10.2019
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Kiralananın Tahliyesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Adana 4. İcra Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Adana 4. İcra Hukuk Mahkemesi hükmüne karşı, davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması sonunda Adana Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, bu kez davalı vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
26.9.2004 tarih ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkındaki Kanuna paralel olarak 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun temyiz ve karar düzeltmeye ilişkin hükümlerinde değişiklik yapan 18.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanun ile İcra İflas Kanunu’na eklenen geçici 7. maddesine göre, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun temyize ilişkin hükümleri, bölge adliye mahkemelerinin göreve başladığı 20.07.2016 tarihinden sonra verilen kararlar hakkında uygulanır.
2.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanun’un 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 364/1. maddesine göre, Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen miktar ve değeri Onbin Türk Lirasını geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 02.12.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun’un 4.maddesi ile kırk bin Türk Lirası’na çıkarılmıştır. 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 Sayılı Kanun’un 1. maddesi ile, 9/6/1932 tarihli ve 2004 sayılı İcra İflas Kanunu’nun 364’üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan “kırk bin” ibaresi ” elli sekiz bin sekiz yüz” şeklinde değiştirilmiştir. Buna göre, 7165 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 28.02.2019 tarihinden itibaren temyiz parasal sınırı 58.800,00 TL’dir.
Somut olayda, Bölge Adliye Mahkemesinin 19.03.2019 karar tarihine göre uyuşmazlık konusu değerin, kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, anılan Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti yoktur.
5311 sayılı Kanun’la değişik İİK’nin 364/1-2. maddeleri ve 6100 sayılı HMK’nin 366.maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanun’un 352.maddesi uyarınca temyiz talebinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 18/4/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.