YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/3421
KARAR NO : 2019/7162
KARAR TARİHİ : 09.09.2019
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda Mahkemece verilen davanın kısmen kabulüne dair kararın davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairenin 11.03.2019 tarihli ve 2018/3632 Esas, 2018/2509 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Davalı vekili tarafından süresinde kararın düzeltilmesi istenmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, Ecrimisil isteğine ilişkin olup 08.09.2011 tarihli dilekçe ile 6.000 TL değer gösterilerek açılmış ve 24.12.2010 tarihli nihai karar ile davanın kısmen kabul ile 5.542,13 TL ecrimisilin yasal faizi ile davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm Dairemizin 11.03.2019 tarihli ve 2018/3632 Esas, 2019/2509 Karar sayılı ilamıyla onanmıştır. Davalı vekilince, ecrimisil isteğine yönelik bu kararın düzeltilmesi istenmiştir.
Yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelenmesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulu’nca verilen kararlara karşı miktar itibariyle karar düzeltme yoluna gidilmesinin mümkün olup olmadığı belirlenirken; temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan Kanun hükmü esas alınmalıdır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 27.04.2005 tarihli ve 2005/4-295-287 sayılı ilamı) Bu durumda, temyiz veya karar düzeltme incelemesinde kesinlik, dolayısı ile kanun yoluna başvurulabilirlik sınırı belirlenirken talep hangi karara yönelik ise o karar tarihinin esas alınması gerekir.
Talebin karar düzeltme istemine ilişkin olduğu ve 11.03.2019 tarihli Dairemizin kararının düzeltilmesi istenildiği için kesinlik sınırı Dairemizin karar tarihine göre belirlenmelidir.
Bilindiği üzere, 1086 sayılı HUMK’un 440/III-1 maddesi 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiş, ayrıca 01.04.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun’un 19.maddesi ile HUMK’a ilave edilen ek madde 4’e göre de; 01.01.2019 tarihinden itibaren değeri 19.680,00 TL’den az olan davalara ait hükümlerin onanmasına veya bozulmasına ilişkin Yargıtay kararları hakkında karar düzeltme yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda yazılı nedenle, 6100 sayılı Yasa’nın geçici 3.maddesi yollaması ile davacı vekilinin karar düzeltme istemine ilişkin 29.04.2019 havale tarihli dilekçesinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 09.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.