Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2019/3045 E. 2019/9276 K. 21.10.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/3045
KARAR NO : 2019/9276
KARAR TARİHİ : 21.10.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda Mahkemece verilen davanın reddine dair kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairenin 07.11.2018 tarihli ve 2018/9708 Esas, 2018/18264 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmişti. Davalı … Akçayır tarafından süresinde kararın düzeltilmesi istenmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR

Dava, ecrimisil isteğine ilişkin olup 12.01.2007 tarihli dilekçe ile 4.050 TL değer gösterilerek açılmış, 24.12.2008 tarihli dilekçe ile dava değeri 4.346,00 TL’ye arttırılmış, 10.02.2015 tarihli karar ile davanın reddine karar verilmiş, Dairemizin 07.11.2018 tarihli ve 2018/9708 Esas, 2018/18264 Karar sayılı ilamıyla bozulmasına karar verilmiştir. Davalı … vekili tarafından süresinde bu kararın düzeltilmesi istenmiştir.
Yerel Mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelenmesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı miktar itibariyle karar düzeltme yoluna gidilmesinin mümkün olup olmadığı belirlenirken; temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan Kanun hükmü esas alınmalıdır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.04.2005 tarihli ve 2005/4-295-287 sayılı ilamı) Bu durumda, temyiz veya karar düzeltme incelemesinde kesinlik, dolayısı ile kanun yoluna başvurulabilirlik sınırı belirlenirken talep hangi karara yönelik ise o karar tarihinin esas alınması gerekir.
Talebin karar düzeltme istemine ilişkin olduğu ve 07.11.2018 tarihli Dairemizin kararının düzeltilmesi istenildiği için kesinlik sınırı Dairemizin karar tarihine göre belirlenmelidir.
Bilindiği üzere, 1086 sayılı HUMK’un 440/III-1 maddesi 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiş, ayrıca 01.04.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun’un 19. maddesi ile HUMK’a ilave edilen Ek Madde 4’e göre de; 01.01.2018 tarihinden itibaren değeri 15.910,00 TL.’den az olan davalara ait hükümlerin onanmasına veya bozulmasına ilişkin Yargıtay kararları hakkında karar düzeltme yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda yazılı nedenle, 6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi yollaması ile davacı vekilinin karar düzeltme istemine ilişkin 02.04.2019 havale tarihli dilekçesinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 21.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.