YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/2984
KARAR NO : 2020/5389
KARAR TARİHİ : 24.09.2020

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Eskişehir 3. İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Eskişehir 3. İcra Hukuk Mahkemesinin 26.01.2017 tarihli ve 2016/261 Esas, 2017/48 Karar sayılı kararıyla reddine karar verilmiş, Mahkeme hükmüne karşı davalı borçlu vekili ve davacı alacaklı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulüne İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına davanın kabulüne, şeklinde hüküm kurulmuş olup, bu kez davalı üçüncü kişinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı alacaklı vekili, 24.03.2016 tarihinde Eskişehir Devlet Hastanesine hacze gidilerek …seri numaralı 2006 model Signa 1.5 Excite 222630Q model MR görünteleme cihazı ve aksesuarlarının haczedildiğini, haciz esnasında üçüncü kişi …Özel Sağlık Hizm. Tur. ve Tic. Ltd. Şti’nin haczedilen cihazın kendisine ait olduğundan bahisle istihkak iddiasında bulunduğunu, İİK’nin 99. maddesi uyarınca işlem yapılarak cihazın yediemin olarak üçüncü kişiye bırakıldığını, davalı üçüncü kişinin delil olarak “…” tarafından Eskişehir Devlet Hastanesine hitaben yazılmış 12.11.2015 tarih 2015/62 sayılı yazıyı sunduğunu, yazıda cihazın mülkiyetine ilişkin olarak bir ibare bulunmadığını, sadece ihaleye hangi şartlarda teklif verilebileceği ve teknik servisin “…” tarafından sağlanacağının belirtildiğini, bu kapsamda taraflar arasında cihaza ilişkin olarak alım-satım işleminin gerçekleştiğini göstermeyen bu yazıya istinaden cihazın üçüncü kişiye ait olduğunun kabul edilemeyeceğini, hacze konu cihazın davalı borçluya ait olduğunu, borçlu şirket tarafından 27.03.2006 tarih 89598 seri numaralı fatura ile Finans Finansal Kiaralama A.Ş. aracılığıyla satın alındığını, ayrıca haczedilen cihazın borçlu şirketin envanter kayıtlarında da bulunduğunu belirterek, davanın kabulü ile üçüncü kişinin istihkak iddiasının kaldırılmasına ve üçüncü kişi aleyhine %20 kötü niyet tazminatına karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı üçüncü kişi vekili, takip dosyasına hacizden önce gerekli belgelerin sunulduğunu, sunulan 12.11.2015 tarihli 2015/62 sayılı yazıda mülkiyete ait bir ibare bulunmasa da adı geçen yazının mahcuz mal için yazıldığını ve muhatabın da müvekkil şirket olduğunu, mahcuzun 27.03.2006 tarih 89598 seri numaralı fatura ile Finans Finansal Kiralama A.Ş .aracılığı ile 58935 nolu fatura ile satın alındığını, 22/04/2009 tarihli alacak-borç ve ödeme mutabakatının 5.5 maddesi ile borçlu şirket tarafından … …Özel Sağlık Hizmetleri Tur. San. ve Tic. Ltd. Şti.ye devredildiğini, mahcuz malın bu sefer de 13.01.2013 tarihli alacak-borç ve ödeme mutabakatının 2.10 maddesi ile müvekkil şirkete devredildiğini, 2013 tarihinden itibaren de ihaleye konu mahcuz mal ile ilgili olarak General Electronicten alınan tüm belgelerin müvekkil şirketin mahcuz malın zilyedi olduğunu ispatladığını, takip dosyasında Kamu Hastaneleri Kurumu Eskişehir Devlet Hastanesi tarafından yazılan 10.03.2016 tarihli 22005031 sayılı yazıda hacze konu malın müvekkil şirket ile imzalanan 03.12.2015 tarihli hizmet alımı ihalesi sebebiyle hastanede kullanıldığını ve aylık olarak müvekkiline ödenen istihkakın da 120.000,00 TL olduğunun belirtildiğini, dava konusu mahcuz malın 2013 yılından beridir müvekkili şirket ile Eskişehir Devlet Hastanesi arasında imzalanan hizmet alımı sözleşmelerine konu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı borçlu vekili, mahcuzların müvekkili şirkete ait olduğunu, haczedilen cihazın müvekkili şirket tarafından Finans Finansal Kiralama A.Ş. aracılığıyla satın alındığını, nitekim vekil edeni şirket ve … arasında yapılan yazışmalar neticesinde; … 05.04.2016 tarihli yazısı ile borçluya 2006 yılında satılmış olan cihazın seri numarasının …olduğunun beyan edildiğini, kaldı ki müvekkili şirketin ticari defter ve kayıtları incelendiğinde dava konusu cihazın müvekkili şirkete ait olduğunun ortaya çıkacağını savunarak, davanın kabulü ile üçüncü kişinin istihkak iddiasının kaldırılmasına ve cihazın müvekkili şirkete ait olduğunun kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince, mahcuzun 01.08.2013 tarihli 2013/101614 ihale kayıt nolu MR Görüntüleme Hizmet Alım Sözleşmesi ile davalı …Özel Sağlık Hizmetleri Tur. Tic. Ltd. Şti. tarafından Eskişehir Devlet Hastanesine kiraya verildiği, en son düzenlenen 03.12.2015 tarihli Hizmet Alım Sözleşmesi ile bu MR cihazının 36 ay süreyle …Özel Sağlık Hizmetleri Tur. Tic. Ltd. Şti, tarafından Eskişehir Devlet Hastanesine kiraya verildiği, cihaz çok büyük bir cihaz olup bu cihazın borçlu Eskişehir Hayat Özel Sağlık ve Tur. Hizm. A.Ş’nin işlettiği hastaneden rızası hilafına alınmasının söz konusu olamayacağı, borçlu şirketin kendisine ait olduğunu iddia ettiği bu kadar pahalı ve önemli bir tıbbi cihazın 2009 yılından bugüne kadar gerek … …Ltd. Şti, gerekse …Ltd Şti, tarafından Eskişehir Devlet Hastanesine kiraya verilmesine ses çıkarmamasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesinin ret kararına yönelik olarak davacı alacaklı vekilince ve davalı borçlu vekilince istinaf talebinde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi,dava konusu cihazın halen borçlunun aktifinde kayıtlı olması göz önüne alındığında, İİK’nin 97/a maddesindeki mülkiyet karinesinin borçlu, dolayısıyla alacaklı yararına olduğu, mülkiyet karinesinin aksinin davalı üçüncü kişi tarafından kesin ve güçlü delillerle ispatlanması gerektiği, davalı üçüncü kişi tarafından sunulan belgelerin karinenin aksini kanıtlayacak nitelikte olmadığı, sunulan protokoller ve hizmet alım sözleşmeleri; Finansal Kiralama Sözleşmesi ve borçlunun ticari defterlerinde şirketin aktifinde kayıtlı olması karşısında görüntüleme cihazının mülkiyetinin borçlu şirkete ait olduğu, sunulan protokollerin gereğinin karşılıklı olarak yerine getirilip getirilmediğinin de belli olmadığı, her ne kadar menkullerde mülkiyet teslim ile geçer ise de, tarafların şirket olması nedeniyle aktifinin ticari defterlerle ortaya konulmasının zorunlu olduğu, ticari kayıtlarda görünmeyen bir menkulün şirket aktifinde yer aldığının kabulüne imkan olmadığı, bu doğrultuda, üçüncü kişinin mahcuzun kendisine ait olduğunu ispat edemediği, Mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile reddinin isabetli görülmediği gerekçesiyle davacı alacaklının ve davalı borçlunun istinaf başvurusunun kabulü ile; Eskişehir 3. İcra Hukuk Mahkemesinin 26.01.2017 tarih ve 2016/261 E.- 2017/48 K. sayılı kararının kaldırılmasına, davanın kabulü ile; Eskişehir 6.İcra Müdürlüğünün 2015/19709 E. Sayılı dosyasında 24/03/2016 tarihinde haczedilen MR görüntüleme cihazı ve aksesuarına yönelik davalı üçüncü kişinin istihkak iddiasının reddine, alacaklının tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararını davalı 3. kişi vekili temyiz etmiştir.
Dairemizin 18.09.2018 tarihli ve 2018/12003 Esas 2018/15851 Karar sayılı ilamında dava dosyası ve ekinde gönderilen bilgilere göre, temyize konu karardan sonra, davanın dayanağı olan takibe konu borcun 14.12.2017 tarihinde ödendiği, bu sebeple icra dosyası kapsamında yapılan tüm hacizlerin fekkine karar verildiği ve dosyanın aynı tarihte infazen işlemden kaldırıldığı dolayısıyla istihkak davasının konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına, 6100 sayılı HMK’nin 331. maddesinin 1. fıkrası uyarınca davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerinin takdirine karar verilmesi için hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi bozma üzerine yaptığı yargılama sonunda; dava konusu cihazın halen borçlunun aktifinde kayıtlı olması göz önüne alındığında, İİK’nin 97/a maddesindeki mülkiyet karinesinin borçlu, dolayısıyla alacaklı yararına olduğu kabul edilerek, davalı üçüncü kişi tarafından sunulan belgelerin karinenin aksini kanıtlayacak nitelikte olmadığı gerekçesiyle, davalı üçüncü kişi aleyhine yargılama giderlerine hükmadilmiş, hüküm davalı üçüncü kişi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, alacaklının İİK’nin 99. maddesine dayalı istihkak iddiasının reddi talebine ilişkindir.
Dosya kapsamından haciz yapılan dava dışı Eskişehir Devlet Hastanesinin yaptığı MR kiralama hizmeti alım ihalesini borçlu şirketin kazanarak 20.09.2007 tarihinde sözleşme yapıldığı ve yenilendiği, 27.4.2009 tarihli Yönetim Kurulu kararı ile bu sözleşmeden doğan hak ve borçları dava dışı … … Ltd. Şti.’ye devrettiği, 24.02.2010 tarihinde Eskişehir Devlet Hastanesi ile …. Şti. arasında yeniden sözleşme yapıldığı, … …. Ltd. Şti’nin 12.04.2013 tarihinde Eskişehir 5. Noterliğinin 04654 Yevmiye numaralı onaylama şeklindeki işlemi ile sözleşmeden doğan hak ve borçlarını davalı üçüncü kişiye devrettiğinin anlaşılması karşısında, İİK’nin 97/a maddesindeki mülkiyet karinesinin davalı üçüncü kişi yararına olduğu kabul edilmelidir. Davacı alacaklı mahcuzun mülkiyetinin borçlu şirkete ait olduğunu iddia etmiş ise de sunmuş olduğu deliller karinenin aksini ispata elverişli değildir. Hal böyle olunca, davacı alacaklının yargılama giderleri ve vekalet ücretinden sorumlu tutulması gerekirken, davalı üçüncü kişinin sorumlu tutulmuş olması doğru değil ise de yapılan yanlışlık yargılamanın tekrarını gerektirmediğinden hükmün düzelterek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı üçüncü kişinin temyiz talebinin kabulü ile Bölge Adliye Mahkemesi kararı hüküm fıkrasının (4.) bendindeki “….. davalı …Özel Sağlık Hiz. Turz. ve Tic. Ltd. Şti.’den alınarak davacıya verilmesine” ibaresinin çıkartılarak yerine “….. davacı üzerinde bırakılmasına” ifadesinin yazılmasına, (5) nolu bendindeki “…… davalı …Özel Sağlık Hiz. Turz. ve Tic. Ltd. Şti.’den alınarak davacıya verilmesine, çıkartılarak yerine “… davacıdan alınarak, davalı …Özel Sağlık Hiz. Tur. Tic. Ltd. Şti.ye verilmesine” ifadesinin yazılmasına (7) nolu bentte yer alan “… toplam 146,00 TL yargılama giderinin davalı …Özel Sağlık Hiz. Turz. ve Tic. Ltd. Şti.’den alınarak davacıya verilmesine “ ibaresinin “…toplam 146,00 TL yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına” ifadesi yazılmak suretiyle düzeltilmesine,Bölge Adliye Mahkemesi hükmünün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine, kararın bir örneğinin İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine. 24.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.