Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2019/2403 E. 2019/4713 K. 07.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/2403
KARAR NO : 2019/4713
KARAR TARİHİ : 07.05.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, dava dosyasının, vakfın tesciline karar veren mahkemeye gönderilmesine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Dava, davacı Vakıf tarafından açılan kendi tüzel kişiliğinin sona erdirilmesine yönelik olarak vakfın feshi, malvarlığının tespiti, malvarlığının akıbeti ve tasfiye kurulu oluşturulması istemlerine ilişkindir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden, dava ilk önce … 9. Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmesi istemli olarak açılmış ve dosya … 8. Asliye Hukuk Mahkemesine tevzii edilerek esas numarası almıştır. … 8. Asliye Hukuk Mahkemesi başlangıçta gönderme kararı vermemiş ve toplam onüç duruşma yapmış, bilirkişi raporu almış ve sonra da dosyanın … 9. Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmesine karar vermiştir. Gönderme kararı üzerine dosya kendisine tevzii edilen … 9. Asliye Hukuk Mahkemesi ise tensip zaptı ile birlikte … 8. Asliye Hukuk Mahkemesinin 05.05.2016 tarihli gerekçeli kararını davacı vekiline tebliğe çıkartmış ve kararın 22.06.2016 tarihinde davacı Vakıf vekiline tebliğ edilmiş olduğu tespit edilmiştir.
… 9. Asliye Hukuk Mahkemesinin kararı üzerine, … 8. Asliye Hukuk Mahkemesinin 05.05.2016 tarihli ve 2012/421 Esas, 2016/232 Karar sayılı ilamı yeniden tebliğe çıkartılmış ve mahkeme hükmünün 11.02.2019 tarihinde davacı vekiline tebliğ edilmesinden sonra davacı vekilinin 25.02.2019 tarihinde, … 8. Asliye Hukuk Mahkemesinin 05.05.2016 tarihli kararını temyiz ettiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda temyiz edilen … 8. Asliye Hukuk Mahkemesinin 05.05.2016 tarihli ve 2012/421 Esas, 2016/232 Karar sayılı kararı, davacı vekiline 22.06.2016 tarihinde 9. Asliye Hukuk Mahkemesi tensip zaptı ile tebliğ edilmiş olduğundan temyiz süresinin başlangıcının bu tarih esas alınarak belirlenmesi gerekmektedir. Bu durumda 22.06.2016 tarihinden itibaren temyiz tarihi olan 25.02.2019 tarihine kadar 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesinde öngörülen 15 günlük temyiz süresi sona ermiş bulunduğundan, 01.06.1990 tarihli ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca temyiz dilekçesinin süreden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz dilekçesinin yukarıda açıklanan nedenle REDDİNE, taraflarca HUMK’un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 07.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.