Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2019/1364 E. 2021/2040 K. 08.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/1364
KARAR NO : 2021/2040
KARAR TARİHİ : 08.03.2021

DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi
MAHKEMESİ : Erzurum 1. Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Erzurum 1. Sulh Hukuk Mahkemesi 19.04.2018 tarihli ve 2017/1752 Esas, 2018/518 Karar Sayılı kararıyla mahkemenin görevsizliğine karar verilmiş olup, Mahkeme hükmüne karşı, davalı vekili tarafından bu karara ilişkin istinaf yoluna başvurulması üzerine Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk dairesi’nce 17/01/2019 tarihli ve 2018/1071 Esas, 2019/62 Karar sayılı kararı davacı tarafın istinaf talebinin reddine karar verilmiş, davalı vekili tarafından bu karara ilişkin temyiz yoluna başvurulması üzerine dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı … ile davalı … arasındaki el atmanın önlenmesi davasında yapılan yargılama sonunda Erzurum 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 19/04/2018 tarihli ve 2017/1752 Esas, 2018/518 Karar Sayılı kararıyla mahkemenin görevsizliğine karar verilmiş olup, Mahkeme hükmüne karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi’nce istinaf başvurusu esastan reddedilmiş, davalı vekilince karar temyiz edilmiştir.
Dava elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3. maddesinde; bölge adliye mahkemelerinin, 26/9/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca Resmî Gazete’de ilan edilecek göreve başlama tarihi olan 20.07.2016 dan sonra verilen hükümler hakkında HMK’nin 361 ve devamı maddelerinde düzenlenmiş olan temyize dair hükümler uygulanır. Buna göre Bölge Adliye Mahkemeleri Hukuk Dairelerinden verilen temyiz edilebilir nihai kararlarına karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarına karşı temyiz yolunun açık olması kural ise de, bu kuralın istisnaları 362. maddede sayılmış, maddenin birinci fıkrasının “b” bendine göre kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibarıyla temyiz edilebilen alacak davaları hariç olmak üzere 4 üncü maddede gösterilen davalar ile (23.6.1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’ndan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili bölge adliye mahkemelerinin kararları hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağı gibi, “c” bendine göre, bölge adliye mahkemelerinin yargı çevresi içinde bulunan İlk Derece Mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararları hakkında da temyiz yoluna başvurulamaz.
Somut uyuşmazlıkta, Erzurum 1. Sulh Hukuk Mahkemesince mahkemenin görevsizliğine karar verilmiş, davalı vekilinin istinaf istemi Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince reddedilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesinin kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 6100 sayılı HMK’nin 362. maddesinin “b” ve “c” bentleri gereği ilk derece sulh hukuk mahkemesince görevsizliğe dair karar hakkında Bölge Adliye Mahkemesinin verdiği karar kesin olup temyizi kabil olmadığından temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz dilekçesinin yukarıda açıklanan sebeplerle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 08.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.