YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/9342
KARAR NO : 2019/1870
KARAR TARİHİ : 25.02.2019
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi, Eski Hale Getirme, Tazminat
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda Mahkemece verilen davanın kısmen kabulüne dair kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Hukuk Dairesinin 22/06/2017 tarihli ve 2016/16042 Esas, 2017/3777 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Davalı vekili tarafından süresinde kararın düzeltilmesi istenmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, 27.06.2007 günlü dilekçe ile 10.000.-TL. değer gösterilerek açılmış ve bu miktar üzerinden 11.11.2014 tarihinde nihai karara bağlanmış, davalı vekilinin temyizi üzerine Yargıtayca onanan karar hakkında davalı vekili tarafından karar düzeltme yoluna başvurulmuştur.
Yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelenmesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulu’nca verilen kararlara karşı miktar itibariyle karar düzeltme yoluna gidilmesinin mümkün olup olmadığı belirlenirken; temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan Kanun hükmü esas alınmalıdır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.4.2005 gün ve 2005/4-295-287 sayılı ilamı) Bu durumda, temyiz veya karar düzeltme incelemesinde kesinlik, dolayısı ile kanun yoluna başvurulabilirlik sınırı belirlenirken talep hangi karara yönelik ise o karar tarihinin esas alınması gerekir.
Somut olayda, talep karar düzeltme istemine ilişkin olduğu ve 22.06.2017 günlü Yargıtay 1. Hukuk Dairesi kararının düzeltilmesi istendiği için kesinlik sınırı Daire karar tarihine göre belirlenmelidir.
Bilindiği üzere, 01.01.2017 tarihinden itibaren değeri 13.900- TL.’den az olan davalara ait hükümlerin onanmasına veya bozulmasına ilişkin Yargıtay kararları hakkında karar düzeltme yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür. Bu durumda davalı vekilinin karar düzeltme isteminin reddi gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, peşin harcın istek halinde karar düzeltme isteyen davalıya iadesine, 25.02.2019 gününde oy birliği ile karar verildi.