Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2018/8496 E. 2018/20027 K. 11.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/8496
KARAR NO : 2018/20027
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda Mahkemece verilen davanın kısmen kabulüne dair kararın davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 14.06.2016 gün ve 2016/7285 Esas, 2016/7215 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Davalılar vekili tarafından süresinde kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, ecrimisil isteğine ilişkin olup, Mahkemece, 18.06.2015 günlü nihai karar ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelenmesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı miktar itibariyle karar düzeltme yoluna gidilmesinin mümkün olup olmadığı belirlenirken; temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan Kanun hükmü esas alınmalıdır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.04.2005 gün ve 2005/4-295-287 sayılı ilamı) Bu durumda, temyiz veya karar düzeltme incelemesinde kesinlik, dolayısı ile kanun yoluna başvurulabilirlik sınırı belirlenirken talep hangi karara yönelik ise, o karar tarihinin esas alınması gerekir.
Talep, karar düzeltme istemine ilişkin olduğundan ve 14.06.2016 günlü Yargıtay 1.Hukuk Dairesinin kararının düzeltilmesi istendiğinden, kesinlik sınırı Daire karar tarihine göre belirlenmelidir.
Bilindiği üzere, 1086 sayılı HUMK’un 440/III-1 maddesi 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiş, ayrıca 01.04.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanunun 19.maddesi ile HUMK.’a ilave edilen Ek Madde 4’e göre de; 01.01.2016 tarihinden itibaren değeri 13.390-TL’den az olan davalara ait hükümlerin onanmasına veya bozulmasına ilişkin Yargıtay kararları hakkında karar düzeltme yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenle, (6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi yollaması ile) davalılar vekilinin karar düzeltme istemine ilişkin 18.08.2016 günlü dilekçesinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 11.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.