Yargıtay Kararı 8. Hukuk Dairesi 2018/780 E. 2020/4985 K. 09.09.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/780
KARAR NO : 2020/4985
KARAR TARİHİ : 09.09.2020

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Tapu İptali Ve Tescil
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Çanakkale 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Çanakkale 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 29.12.2016 tarihli ve 2014/404 Esas, 2016/761 Karar sayılı kararıyla davanın reddine karar verilmiş, Mahkeme hükmüne karşı davacılar vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine şeklinde hüküm kurulmuş olup, bu kez davacılar vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava; tapu iptali ve tescil talebine İlişkindir.
Çanakkale 1. Asliye Hukuk Mahkemesince, davanın reddine karar verilmiş, davacılar vekilinin istinaf başvurusu üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi tarafından istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; karar, davacılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362. maddesi gereği “Bölge adliye mahkemelerinin aşağıdaki kararları hakkında temyiz yoluna başvurulamaz:
a) Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar.” hükmünü içermektedir.
6763 sayılı Kanun 44.maddesi ile 6100 sayılı HMK’ye eklenen geçici 1. madde uyarınca, aynı kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanacağından 01.01.2017 tarihinden itibaren temyiz kesinlik sınırı yeniden değerleme oranı miktarınca artırılarak 41.530 TL’ye çıkarılmıştır.
Somut olayda, dava konusu taşınmazın keşfen tespit edilen ve harçlandırılan değeri 35.747 TL olup, karar tarihi olan 2017 yılı itibariyle kesinlik sınırı olan 41.530 TL’den az olduğu gözetilerek temyiz isteğine ilişkin dilekçenin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle 6100 sayılı HMK’nin 362/1-a maddesi uyarınca davacılar vekilinin temyiz isteğine ilişkin dilekçesinin miktar itibari ile REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.