YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/7302
KARAR NO : 2019/5347
KARAR TARİHİ : 21.05.2019
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Davacı … vekili; dava ve birleşen davada davalıların, müşterek malik oldukları 2230 parsel sayılı taşınmazı davacıya ait 676 parsel sayılı taşınmaza 450 m2 tecavüzlü olarak kullandıklarını, bu kullanımın hiçbir hakka dayanmadığını ileri sürerek davalıların davacının taşınmazına el atmalarının önlenmesini ve dava tarihine kadar olan üç yıllık dönem için davalı …’tan 220 TL, davalı …’dan 198 TL ecrimisil bedelinin yasal faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı … vekili, davanın reddini savunmuş, davalı …, dava dilekçesinin usulüne uygun tebliğine rağmen cevap vermemiştir.
Mahkemece, verilen ilk kararda ana dosya ve birleşen dosyadaki el atmanın önlenmesi davasının kabulü ile davalıların 676 numaralı parsele bilirkişi tarafından düzenlenen 24/04/2009 tarihli rapor ve krokide A harfi ile gösterilen 450 m2’lik kısma yaptıkları el atmanın önlenmesine, karara krokinin eklenmesine, ana dosya ve birleşen dosyadaki ecrimisil tazminatı davasının kısmen kabulü ile 14/07/2005-14/07/2006 dönemi için 6,32 TL, 14/07/2006-14/07/2007 dönemi için 6,81 TL ve 14/07/2007-14/07/2008 dönemi için 7,29 TL ecrimisil tazminatının dönem sonlarından itibaren uygulanacak yasal faizi ile birlikte 1/2’şer oranında davalılardan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir. Davalılar tarafından yapılan temyiz itirazı üzerine Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 06.07.2010 tarihli ve 2010/6992 Esas, 2010/7893 Karar sayılı ilam ile davalılardan Sancar hakkında açılan dava dosyasının eldeki dava dosyası ile 26.01.2010 tarihinde birleştirildiği, ancak hükme dayanak yapılan keşfin 13.3.2009 tarihinde davalılardan Sancar’ın yokluğunda yapıldığı, bu şekilde davalı …’ın savunma hakkının kısıtlandığı ve ortaya çıkan usule aykırılığın önemli bir yargılama hatası olduğuna işaret edilerek hüküm bozulmuştur.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde; ana dosya ve birleşen dosyadaki el atmanın önlenmesi davasının kabulü ile davalıların 676 numaralı parsele bilirkişi tarafından düzenlenen 24/04/2009 tarihli rapor ve krokide A harfi ile gösterilen 450 m2’lik kısma yaptıkları el atmanın önlenmesine, karara krokinin eklenmesine, ana dosya ve birleşen dosyadaki ecrimisil tazminatı davasının kısmen kabulü ile 14/07/2005-14/07/2006 dönemi için 6,32 TL, 14/07/2006-14/07/2007 dönemi için 6,81 TL ve 14/07/2007-14/07/2008 dönemi için 7,29 TL ecrimisil tazminatının dönem sonlarından itibaren uygulanacak yasal faizi ile birlikte 1/2’şer oranında davalılardan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir. Hüküm, süresi içerisinde davalı … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1. Davalı … vekilinin el atmanın önlenmesine yönelik temyiz itirazları incelendiğinde;
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve uyulan bozma ilâmında açıklandığı üzere işlem yapılıp sonucu dairesinde hüküm tesis edildiğine göre davalı … vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Davalı … vekilinin ecrimisile yönelik temyiz itirazına gelince;
Somut olayda Mahkemece, toplam 20,49 TL ecrimisile hükmedildiğine göre, temyiz edilen miktar, 2016 karar tarihindeki, kesinlik sınırı olan 2.190,00 TL’yi geçmemektedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Temyiz edilen miktar kesinlik sınırı içinde kaldığından, 6100 Sayılı HMK’nin 3. maddesi yollaması ile HUMK’un 427/2 ve 432/4 maddeleri uyarınca temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle el atmanın önlenmesine yönelik davalı … vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun kararın ONANMASINA,
ecrimisile yönelik temyiz itirazının (2) nolu bentte gösterilen gerekçe ile reddine, HUMK’un 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna, 29,20 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 15,20 TL’nin temyiz eden davalı …’dan alınmasına, 21.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.