YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/6866
KARAR NO : 2020/7601
KARAR TARİHİ : 25.11.2020
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi, Ecrimisil
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Davacı vekili, vekil edenine ait 16 nolu bağımsız bölümün, boşandığı eski eşi olan davalı tarafından haksız kullanıldığını belirterek, davalının elatmasının önlenmesine ve boşanma dava tarihi olan 26.07.2011 veya boşanma kararının kesinleşme tarihi olan 09.09.2013 tarihinden dava tarihine kadar fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 10.000 TL ecrimisil tazminatının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmakla birlikte takas savunmasını ileri sürmüştür.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ve davacıya ait 16 nolu bağımsız bölüme davalının elatmasının önlenmesi ile taşınmazdan tahliyesine, 9.567,50 TL ecrimisil tazminatının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş olup; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dava, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istemine ilişkindir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; davalı tarafından kullanılan, dava konusu mesken nitelikli 16 nolu bağımsız bölümde davacının tam malik olduğu, tarafların 09.09.2013 tarihinde kesinleşen karar ile boşandıkları ve davanın 24.06.2015 tarihinde açıldığı anlaşılmıştır.
1.Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2.Davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince; dosyada 04.03.2016 tarihinde yapılan keşif sonucu hazırlanan bilirkişi raporunda, boşanma dava tarihi ve boşanma kararının kesinleşme tarihinden itibaren keşif tarihine kadar olmak üzere iki alternatif hesap yapılmış ve Mahkemece 2. alternatif hükme esas alınmıştır. Buna göre, 09.09.2013-04.03.2016 tarihleri arası için toplam 9.567,50 TL ecrimisil belirlenmiş ve Mahkemece de bu bedele hükmedilmiştir. Ecrimisilin boşanma kararının kesinleşmesinden itibaren hesaplanmasında kural olarak bir isabetsizlik yoktur. Ancak ecrimisilin en fazla dava tarihine kadar hesaplanabileceği hususu nazara alınmadan, dava tarihinden sonrası için (somut olayda keşif tarihine kadar) hesap yapılması isabetli olmamıştır.
Diğer yandan; Yargıtayın ve Dairemizin kökleşmiş içtihatlarına göre kira geliri üzerinden ecrimisil talebi olduğu takdirde; çekişmeye konu taşınmazın dava konusu ilk dönemde mevcut haliyle serbest şartlarda getirebileceği kira parasının, emsal kira sözleşmeleri ile karşılaştırılarak, taşınmazın büyüklüğü, niteliği ve çevre özellikleri de nazara alınarak yöredeki rayice göre belirlenip, sonraki dönemler için ecrimisil değerinin ise ilk dönem için belirlenen miktara ÜFE artış oranının tamamının yansıtılması suretiyle bulunacak miktardan az olmamak üzere takdir edilmesi gerekirken, her dönem için ayrı ayrı bedel belirleyerek sonuca gidilmesi uygun olmamıştır.
Kabule göre de; kısmen kabul kararı verilmesine rağmen yargılama giderinin tamamının davalıya yükletilmesi ve davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının yukarıda (1) nolu bentte açıklanan sebeplerle reddine, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle kabulüyle hükmün 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HUMK’un 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine ve 29,20 TL peşin harcın da onama harcına mahsubu ile kalan 25,20 TL’nin temyiz eden davacıdan alınmasına, 25.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.